دوره 31، شماره 5 - ( مرداد 1399 )                   جلد 31 شماره 5 صفحات 409-398 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shareghi boroujeni A, Jalali Dehkordi K, sharifi G, Taghian F, Mazaheri Z. THE EFFECT OF 8 WEEKS OF AEROBIC EXERCISE WITH NANO EUGENOL SUPPLEMENTATION ON INFLAMMATORY FACTORS OF TNF-A AND IL-1B AND HISTOLOGICAL CHANGES OF DORSAL ROOT GANGLION IN DIABETIC RATS. Studies in Medical Sciences 2020; 31 (5) :398-409
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5130-fa.html
شارقی بروجنی عباس، جلالی دهکردی خسرو، شریفی غلامرضا، تقیان فرزانه، مظاهری زهره. تأثیر تمرین هوازی همراه با مکمل نانواوژنول بر بافت ناحیه گانگلیون ریشه پشتی و فاکتورهای التهابی در رت‌های مدل دیابتی به‌صورت نیمه تجربی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1399; 31 (5) :398-409

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5130-fa.html


گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول) ، khosrojalali@gmail.com
چکیده:   (2172 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: دیابت یکی از بیماری‌های مهم است که کیفیت زندگی افراد را به‌شدت کاهش می‌دهد و تخریبات نوروپاتی یا آسیب‌های عصبی ناشی از افزایش اکسیداسیون ناقص را به دنبال دارد. نانواوژنول یک مکمل گیاهی با خاصیت آنتی‌اکسیدانتی بالاست. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی همراه با مکمل دهی نانواوژنول بر فاکتورهای التهابی TNF-a و IL-1B و تغییرات هیستولوژیک ناحیه گانگلیون ریشه پشتی [1] (DRG) رت‌های دیابتی بود.
مواد و روش کار: 25 سر رت نر نژاد ویستار 8 هفته‌ای، به 5 گروه: گروه کنترل سالم، گروه کنترل دیابتی، گروه دیابت+تمرین ورزشی، گروه دیابت+ نانواوژنول و گروه دیابت+تمرین ورزشی+ نانواوژنول تقسیم شدند. مدل دیابت با استفاده از استروپتوزوتوسین به‌صورت صفاقی به گروه‌های مربوطه، القا شد. مکمل نانو اوژنول نیز روزانه به موش‌های گروه‌های مربوطه به‌وسیله لوله از گلو به معده موش وارد شد. گروه‌های تمرینی نیز به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته با سرعت 30 متر بر دقیقه به تمرین ورزشی پرداختند.
یافته‌ها: القای دیابت با استفاده از استرپتوزوتوسین[2] (STZ) سبب به هم ریختن انسجام بافتی و سلولی در ناحیه DRG شد. در بررسی تغییرات ژنی نیز مشخص شد که فاکتورهای التهابی TNF-a و IL-1B افزایش معنی‌داری در ناحیه DRG در گروه دیابت نسبت به گروه کنترل را نشان داده‌اند (p=0.001 برای هر دو متغیر). در بررسی مدالیته‌های درمانی نیز مشخص شد که تنها گروه دیابت+تمرین ورزشی+ نانواوژنول کاهش معنی‌داری را در TNF-a نسبت به گروه دیابت نشان داد (p=0.001).
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می‌رسد استفاده از مکمل نانواوژنول در کنار تمرین ورزشی در کنترل تخریبات عصبی دیابت با تنظیم منفی فاکتور التهابی TNF-a به‌ویژه در ناحیه DRG مؤثر باشد.
 
واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، نانواوژنول، TNF-a، IL-1B، دیابت
متن کامل [PDF 3097 kb]   (681 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: فیزیولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb