Nabiuni M, Yazadanian Z, Amirpour Asl S, Dorazehi F, Karimzadeh-Bardei L. Anti-cancer effects of 1,3-bis (2-ethoxyphenyl) on 4T1 breast cancer cell line, an in-vivo study. Studies in Medical Sciences 2020; 30 (12) :1016-1024
URL:
http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4910-fa.html
نبیانی محمد، یزدانیان زینب، امیرپوراصل صابر، دورازهی فرشته، کریم زاده بردائی لطیفه. اثرات ضد سرطانی 1،3 بیس (2-اتوکسی فنیل) بر روی رده سلولی سرطان پستان 4T1. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1398; 30 (12) :1016-1024
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4910-fa.html
زیست شناسی سلولی و تکوینی، گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران; ، devbiokharazmi@gmail.com
چکیده: (2536 مشاهده)
زمینه و هدف: ترکیبات تریازن آلکیل کننده کننده هایی هستند که خاصیت شیمیایی ، فیزیکی و ضد توموری خاص دارند و در تولید داروهای ضد سرطان بسیار مورد استفاده قرار گرفته اند. در این تحقیق ، اثرات ضد توموری یک مشتق تریازن جدید (1،3 بیس (2-اتوکسی فنیل) بر روی رده سلولی سرطان پستان 4T1 و ایجاد تومورهای پستان در موش BALB / c بررسی شده است.
مواد و روشها: رده سلولی 4T1 با غلظتهای مختلف (5 ، 10 ، 15 ، 20 ، 25 ، 30 ، 35 ، 40 ، 50 میکرومول) از تریازن 1 ، 3 بیس (2-اتوکسی فنیلیل) در 24- کشت داده شد و تحت درمان قرار گرفت. دوره ساعت بقای سلول توسط MTT مورد بررسی قرار گرفت. موش های هفت هفته ای به صورت زیر جلدی با سلول های 4T1 تزریق شدند. پس از مشاهده تومورها ، موش ها به طور تصادفی گروه بندی شدند و با غلظت های مختلف تریازن تحت درمان قرار گرفتند. اندازه تومور هر گروه قبل و بعد از درمان اندازه گیری و مقایسه شد. بیان کاسپاز 3 و 9 توسط RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 22.0 انجام شد و مقادیر p نیز کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج آزمایش MTT نشان داد که مرگ سلولی تریازن در الگوی وابسته به غلظت و کاهش زنده ماندن سلول در رده سلولی 4T1 کاهش یافته است. اندازه تومور در گروههای تحت درمان با تریازن نسبت به گروههای شاهد کاهش یافته است. نتایج RT-PCR افزایش بیان ژن کاسپاز در گروه تحت درمان با تریازن را نسبت به گروههای شاهد نشان داد.
نتیجه گیری: ما دریافتیم که تریزانن 3/1 بیس (2-اتوکسی فنیل) می تواند میزان بقای سلول های 4T1 را در شرایط آزمایشگاهی کاهش دهد ، اندازه تومورهای ناشی از پستان را کاهش دهد و همچنین بیان ژن های کاسپاز در بافت های تومور را افزایش دهد.
نوع مطالعه:
پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
عمومى