پیش زمینه و هدف: نقایص کارکرد فیستول های شریانی وریدی در بیماران دیالیزی دارای عوارض بسیار زیادی، از جمله عوارض قلبی عروقی میباشد که خود موجب افزایش موربیدیتی در این بیماران میشود. هدف از این مطالعه بررسی میزان جریان در فیستولهای بیماران دیالیزی می باشد.
مواد و روش کار: از آبان ماه تا اسفند ماه 1386 ما 100 نفر بیمار دیالیزی را که فیستول شریانی وریدی داشتند و حداقل 6 ماه از شروع زمان دیالیز آنها گذشته بود مورد مطالعه قرار داده و اطلاعات مورد نیاز را که شامل نوع فیستول، میزان جریان فیستول، سن و نیز جنس بیماران بود ثبت کردیم و اطلاعات بدست آمده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم.
یافتهها: از 100 نفری که در مطالعه شرکت نمودند 56 نفر مرد و 44 نفر زن بودند. از بین 56 مرد شرکت کننده در این مطالعه 29 نفر (8/51%) و از بین 44 زن شرکت کننده 27 نفر (4/61%) و در کل نمونه 56% افراد دارای میزان جریان خون بالای فیستولی بودند.
بهطور کلی از بین 37 فیستول براکیال 30 مورد (08/81% ) و از بین 63 مورد فیستول رادیال 26 مورد (3/41%) جریان خون بیشتر از حد طبیعی داشتند. میانگین کل جریان فیستولی نیز 1741 میلیلیتر در دقیقه بود.
بحث و نتیجهگیری: نقایص بسیاری از جمله میزان جریان بالا در فیستولهای شریانی وریدی، بهویژه در فیستولهای براکیال در بیماران دیالیزی مشاهده
میشود که میتواند منجر به عوارض بسیار مهمی شود که با استفاده از سونوگرافی کالر داپلر هم میتوان در تعبیه فیستولهای استانداردتر به جراح کمک نمود و هم این نقایص را به موقع تشخیص داد و در صورت نیاز تدبیر درمانی لازم را اتخاذ نمود.
کلید واژهها: فیستول شریانی وریدی، بیماران دیالیزی، سونوگرافی کالرداپلر
مجله پزشکی ارومیه، دوره بیستم، شماره دوم، ص 149-144، تابستان 1388
آدرس مکاتبه: ارومیه، بیمارستان امام خمینی (ره)، بخش رادیولوژی، تلفن: 09143480425
E-Mail: mohamadi_afshin@yahoo.com
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |