دوره 29، شماره 3 - ( ماهنامه خرداد 1397 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 216-208 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
shali R, neamati A, Ardalan P. Quantitative assessment and morphometric investigation of anti-angiogenic properties of silver nanoparticles synthesized using Persicaria bistorta extracts on chick chorioallantoic membrane. Studies in Medical Sciences 2018; 29 (3) :208-216
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4296-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4296-fa.html
شالی ریحانه، نعمتی علی، اردلان پوران. ارزیابی خاصیت آنتی آنژیوژنیک نانوذره نقره سنتز شده با استفاده از عصاره گیاه انجبار بر پرده کوریوآلانتوییک جوجه و ارزیابی مورفومتریک آن . مجله مطالعات علوم پزشکی. 1397; 29 (3) :208-216
دانشگاه آزاد اسلامی مشهد ، neamati.ali@gmail.com
چکیده: (20197 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: آنژیوژنز (رگ زایی) یک رویداد کلیدی در طول رشد تومور محسوب می‌گردد. ازآنجاکه سلول‌های توموری اکسیژن و گلوکز بیشتری نسبت به سلول‌های طبیعی نیاز دارند، در طول زمان رشد تومورهای جامد، عروق خونی جدید به‌سرعت در جهت برآورده ساختن نیازهای مواد مغذی افزایش می‌یابد. ازاین‌رو هدف قرار دادن و مهار تشکیل رگ‌های خونی جدید می‌تواند سبب کاهش تغذیه و دسترسی سلول‌های توموری به اکسیژن گردد و همین امر سبب مهار رشد تومور می‌شود. در مطالعه حاضر، اثر نانو ذرات نقره سنتز شده به روش سبز با استفاده از ریشه گیاه Persicaria bistorta بر فرایند رگ زایی بر روی پرده کوریوآلانتوییک جوجه موردبررسی قرار گرفت.
مواد و روش کار: برای این منظور 60 عدد تخم‌مرغ نطفه‌دار نژاد Ross تهیه شد و در شش گروه به‌صورت تصادفی تقسیم‌بندی شدند. دو گروه به‌عنوان شاهد و شاهد آزمایشگاهی (تیمار شده با حلال) دو روز پس از انکوباسیون در هر تخم‌مرغ پنجره ایجاد و روز هشتم نمونه‌ها با غلظت‌های مختلف (60، 120، 240 و 480 میکروگرم بر میلی‌لیتر) از نانوذره نقره سنتز شده از گیاه انجبار تیمار شدند. درنهایت در روز دوازدهم تصاویر پرده کوریوالانتوییک با استفاده از استریومیکروسکوپ تهیه و سپس با استفاده از نرم‌افزار Image J شمارش و اندازه‌گیری طول رگ‌ها انجام شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آنالیز آماری یک‌طرفه ANOVA در سطح معنی‌داری P <0.05, 0.01, 0.001 انجام شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده نانوذره نقره موردبررسی در غلظت 60 میکروگرم بر میلی‌لیتر، طول و تعداد رگ‌های خونی را در مقایسه با گروه شاهد به میزان قابل‌توجهی (P<0.001) کاهش داد. نتایج حاصل از بررسی اثر نانوذره بر وزن جنین‌ها تغییر چشمگیری را در مقایسه با شاهد نشان نداد اما قد جنین‌ها از گروه‌های تیمار شده با غلظت 240 میکروگرم بر میلی‌لیتر نانوذره کاهش معنی‌داری (P<0.01) را نشان داد.
بحث و نتیجه‌گیری: بر این اساس، استفاده از نانو ذرات نقره می‌تواند به‌عنوان یک درمان بالقوه علیه آنژیوژنز پاتولوژیک و تومورهای جامد باهدف قرار دادن عروق خونی موردتوجه قرار گیرد.
مواد و روش کار: برای این منظور 60 عدد تخم‌مرغ نطفه‌دار نژاد Ross تهیه شد و در شش گروه به‌صورت تصادفی تقسیم‌بندی شدند. دو گروه به‌عنوان شاهد و شاهد آزمایشگاهی (تیمار شده با حلال) دو روز پس از انکوباسیون در هر تخم‌مرغ پنجره ایجاد و روز هشتم نمونه‌ها با غلظت‌های مختلف (60، 120، 240 و 480 میکروگرم بر میلی‌لیتر) از نانوذره نقره سنتز شده از گیاه انجبار تیمار شدند. درنهایت در روز دوازدهم تصاویر پرده کوریوالانتوییک با استفاده از استریومیکروسکوپ تهیه و سپس با استفاده از نرم‌افزار Image J شمارش و اندازه‌گیری طول رگ‌ها انجام شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آنالیز آماری یک‌طرفه ANOVA در سطح معنی‌داری P <0.05, 0.01, 0.001 انجام شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده نانوذره نقره موردبررسی در غلظت 60 میکروگرم بر میلی‌لیتر، طول و تعداد رگ‌های خونی را در مقایسه با گروه شاهد به میزان قابل‌توجهی (P<0.001) کاهش داد. نتایج حاصل از بررسی اثر نانوذره بر وزن جنین‌ها تغییر چشمگیری را در مقایسه با شاهد نشان نداد اما قد جنین‌ها از گروه‌های تیمار شده با غلظت 240 میکروگرم بر میلی‌لیتر نانوذره کاهش معنی‌داری (P<0.01) را نشان داد.
بحث و نتیجه‌گیری: بر این اساس، استفاده از نانو ذرات نقره می‌تواند به‌عنوان یک درمان بالقوه علیه آنژیوژنز پاتولوژیک و تومورهای جامد باهدف قرار دادن عروق خونی موردتوجه قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
