پیش‌زمینه و هدف: اندکس DMFT در دندان‌های دائمی و dmft در دندان‌های شیری که شامل دندان‌های پوسیده (decay) کشیده شده (missing) و پرشده filling)) به علت پوسیدگی است و نیز درصد کودکان عاری از پوسیدگی (Caries free) دو شاخص مهم در ارزیابی سلامت کودکان هر جامعه است. هدف از این مطالعه اندازه‌گیری شاخص DMFT و dmft در بهزیستی‌های ارومیه بود.

مواد و روش‌ کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 93 نفر از افراد 18-6 ساله شامل 23 دختر و 70 پسر از بهزیستی‌های ارومیه به روش سرشماری وارد مطالعه شدند و دندان‌هایشان با وسایل تشخیصی مورد معاینه قرار گرفت. نتایج به همراه اطلاعات دیگر شامل سن، جنس، دفعات مسواک زدن و اطلاعات پزشکی در چارت مربوطه ثبت شد. سپس DMFT و dmft بر اساس روش پیشنهادی WHO ثبت شد و نتایج با آزمون t-test و کای اسکوئر آنالیز شد.

یافته‌ها: میانگین DMFT=2/55 و dmft=2/5 و پوسیدگی دندان دائمی و شیری برابر به‌دست آمد. سن و جنس و dmft ارتباط معنی‌دار نداشتند ولی ارتباط سن و جنس و DMFT معنی‌دار بود. دفعات مسواک زدن و DMDT و dmft هم ارتباطشان معنی‌دار گزارش شد.

بحث و نتیجه‌گیری: پوسیدگی از معیارهای WHO برای سال 2010 (DMFT≤1) بالاتر بود؛ و بیشترین میانگین در هر دو شاخص DMFT و dmft مربوط به شاخص پوسیدگی (d,D) بود که این خود نشانگر نیاز بالا به درمان در افراد ساکن بهزیستی می‌باشد.