پیش‌زمینه و هدفدرمان داروئی بیماران مبتلا به سرطان با عوارض جانبی جدی ازجمله تداخلات داروئی همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تداخلات داروئی در بیماران سرطانی بستری در بخش مراقبتهای ویژه و شناسایی نوع و شدت تداخلات دارویی می‌باشد.

مواد و روش کار: جمعیت موردمطالعه بیماران مبتلا به بدخیمی بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه طی سال 1393 بوده است. اطلاعات بیماران از پرونده‌ی آن‌ها استخراج و پس از ثبت مشخصات دموگرافیک، داروهای تجویزِی در 24 ساعت اول بستری استخراج و ازنظر تداخلات داروئی موردبررسی قرار گرفت. تداخلات داروئی ازنظر شدت از شدید تا خفیف طبقه‌بندی شدند. همچنین بر اساس مبتنی بر شواهد بودن نیز به پنج گروه از مستند تا غیرمحتمل تقسیم‌بندی شدند.

یافته‌ها: دراین مطالعه پرونده‌ی 101 بیمار بررسی شد. تعداد 63 بیمار مرد و 38 زن بودند. میانگین سنی بیماران 69/1±47/59 سال بود. متوسط داروهای تجویز شده 23/0±25/5 بود. تعداد تداخلات داروئی 162 مورد بودکه 81/14 درصدآنها ازنظر شدت ماژور، 16/77 درصد متوسط و 03/8 درصد جزئی بودند. 19/14 درصد تداخلات داروئی مستند بودند. بیشترین تداخلات در گروه سنی 61-80 سال مشاهده شد و بیشترین داروهای درگیر عبارت بودند از: رانیتیدین (16/79)؛ سفالوسپورین‌ها (162/63)؛ ضدانعقادهای تزریقی (162/24) و ضددردهای مخدر (162/18). میزان تداخلات در بیمارانی که داروهای بیشتری دریافت می‌کردند بالاتر بود.

بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد در بخش مراقبت‌های ویژه تداخلات دارویی بیشتر است. لذا برنامه‌ریزی و انجام کار تیمی در بخش مراقبت‌های ویژه و بیماران سرطانی در راستای تجویز دارو با دوز و روش صحیح توصیه می‌شود.