پیش‌زمینه و هدف: با توجه به آمار نسبتاً بالای افراد وابسته به مواد مخدر در ایران، ما در این مطالعه می‌خواهیم خصوصیات و پیش‌آگهی داخل بیمارستانی سکته قلبی حاد در بیماران وابسته به اپیوئید و غیر وابسته به اپیوئید را موردبررسی قرار دهیم.

مواد و روش‌ کار: در طی این مطالعه حدود 95 بیمار بستری با تشخیص AMI ((acute myocardial infarction در بیمارستان طالقانی ارومیه در شش ماه اول سال 91 از طریق انجام مصاحبه و تکمیل پرسشنامه به دودسته وابسته به اپیوئید و غیر وابسته به اپیوئید تقسیم شدند و دو گروه ازنظر پیک ceratine phosphokinase-MB، مدت‌زمان بستری، شیوع STEMI(ST elevation MI)، میزان (ejection fraction)EF، مرگ‌ومیر و عوارض داخل بیمارستانی بعد AMI (آریتمی‌های بطنی VT و VF و فوت) و محل درگیری جدار قلب، مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته‌ها: در این مطالعه متوسط مدت بستری در بین 26 بیمار وابسته به اپیوئید 2.085±8 روز در مقابل1.901±7.19 روز در گروه غیر وابسته به اپیوئید بود که تفاوت معنی‌دار آماری وجود نداشت. . متوسط سن در بیماران وابسته به اپیوئید 16.68±59.65 سال در مقایسه با گروه غیر وابسته به اپیوئید بود. (13.26±67.64 سال) محل MI در بیماران وابسته به اپیوئید3.46درصد قدامی، 40.38درصد تحتانی و 3.15درصد نیز NSTEMI بود، و در بیماران غیر وابسته، 3.62درصد قدامی، 08.26درصد تحتانی و 5.11درصد NSTEMI بود تفاوت معنی‌دار آماری ازنظر محل MI یافت نشد. در گروه بیماران وابسته به اپیوئید عوارض داخل بیمارستانی، MI، مرگ‌ومیر داخل بیمارستانی و آریتمی‌های بطنی افزایش معنی‌داری نشان داد، 23.19درصد از افراد وابسته به اپیوئید و 45.1درصد از افراد غیر وابسته به اپیوئید دچار مرگ‌ومیر داخل بیمارستانی شده‌اند. در کل از افراد وابسته به اپیوئید 07/23 درصد و از افراد غیر وابسته به اپیوئید 84/18درصد دچار آریتمی‌های بطنی پس از AMI شده‌اند.

بحث و نتیجه‌گیری: تفاوت معنادار آماری بین دو گروه وابسته به اپیوئید و غیر وابسته ازنظر مدت‌زمان بستری، سن، شیوع STEMI، محل MI، میزان EF و میزان پیک CPK-MB وجود نداشت. درحالی‌که مرگ‌ومیر داخل بیمارستانی و عوارض پس از سکته قلبی در گروه وابسته به اپیوئید نسبت به گروه دیگر بیشتر بود.