دوره 27، شماره 1 - ( ماهنامه _ فروردین 1395 )                   جلد 27 شماره 1 صفحات 18-10 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tofighi A, Babaei S. THE EFFECTS OF SEPARATE AND COMBINED EXERCISE AND NIGELLA SUPPLEMENT ON PLASMATIC LEVELS OF APELIN AND GLUCOSE IN TYPE 2 DIABETES MOUSE. Studies in Medical Sciences 2016; 27 (1) :10-18
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3317-fa.html
توفیقی اصغر، بابایی سولماز. تأثیر مجزا و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل سیاه دانه برسطوح پلاسمایی اپلین و گلوکز در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1395; 27 (1) :10-18

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3317-fa.html


باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ارومیه، ایران ، so_babaei@yahoo.com
چکیده:   (8287 مشاهده)

پیش‌زمینه و هدف: دیابت یکی از مهم‌ترین مشکلات سلامتی در تمامی جوامع به حساب می‌آید. تداخل ورزشی و تداخل دارویی مخصوصاً داروهای گیاهی، ازجمله‌‌‌ی بهترین رویکردهای بهبود وضعیت در افراد دیابتی محسوب می‌‌‌شود. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تأثیر مجزا و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل سیاه دانه بر سطوح پلاسمایی اپلین و گلوکز در موش‌‌‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

مواد و روش‌ کار: تعداد 75 سر موش نر نژاد ویستار در پنج گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابت + تمرین، دیابت + سیاه دانه، دیابت+تمرین+سیاه دانه قرار گرفتند. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (mg/kg50) القا شد. برنامه تمرینی شامل 8 هفته تمرین هوازی روی نوارگردان (5 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 30 دقیقه و 22 متر در دقیقه و شیب 5 درصد) بود. پس از 8 هفته تمرین هوازی و مصرف سیاه دانه سطح پلاسمایی گلوکز و آپلین اندازه‌گیری شد. داده‌‌‌ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و Tukey با سطح معنی‌داری 5%>p تحلیل شد.

یافته‌ها: شاخص گلوکز در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل سالم به‌طور معنی‌داری بالاتر بود (001/0p<). میانگین شاخص گلوکز در گروه‌های دیابت+سیاه دانه و دیابت +تمرین و دیابت+تمرین+سیاه دانه در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به‌طور معنی‌داری پایین بود (مقادیر p به ترتیب 003/0p<، 002/0p<،001/0 p< )، در حالی که شاخص آپلین در گروه‌های دیابت +تمرین و دیابت+تمرین+سیاه دانه افزایش معنی داری نشان داد (مقادیر p به ترتیب 002/0 p<،001/0 p<) اما در گروه دیابت+سیاه دانه (057/0p<) این تغییرات معنی دار نبود.

بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌‌‌دهد که انجام فعالیت‌‌‌های ورزشی به همراه مصرف گیاهان دارویی خاص، می‌تواند به‌عنوان یک روش درمانی مکمل در بهبود وضعیت بیماران دیابتی مد نظر قرار گیرد.

متن کامل [PDF 284 kb]   (2385 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: فیزیولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb