چکیده
پیشزمینه و هدف:سلولهای بنیادی مزانشیمال، سلولهای بالغ پیشساز غیر خونساز و چندتوان معرفیمیگردند. سیمایپیشالتهابییا ضدالتهابی این سلولها در پاسخهای ایمنی با فعال شدن گیرندههای شبه تول خاص ظاهر میگردد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر لیپوپلیساکارید و پلیریبوسیتیدیلیکاسید در غلظتهای مختلف و زمانهای مختلف انکوباسیون بر میزان تولید نیتریکاکساید و القاء آپوپتوزیس در سلولهایTفعالشده و ارتباط این دو است.
مواد و روش کار: از استخوانهای ران و درشتنی به روش فلاشینگ، سوسپانسیون سلولی تهیه و سلولهای مزانشیمال به روش چسبندگی پلاستیک جداسازی شدند. پس از بارآمدگی 70 درصدسلولها، سلولها با آگونیستهایTLR، Poly: IC (یک و پنج میکروگرم بر میلیلیتر)، LPS (10 و 20 نانوگرم بر میلیلیتر) و غلظت ترکیبی کمینه (Poly: ICیک میکروگرم بر میلیلیتر و LPS 10 نانوگرم بر میلیلیتر) (LP) در دو زمان مجزاییک و 12 ساعت تیمار شدند. نیتریکاکساید مایع روئیسلولها، با روش گریس سنجیده شد. درصد آپوپتوزیس سلولهایT ، با روش فلوسایتومتریرنگآمیزی اکریدین-اورنج/پروپیدیوم-آیداید اندازهگیری گردید.
یافتهها: یافتهها نشان داد که Poly: IC بیشترین میزان آپوپتوزیس را در غلظت پایین (یک میکروگرم بر میلیلیتر و پس از گذشت 12 ساعت) اعمال مینماید. درحالیکه بیشترین میزان آپوپتوزیس سلولهایT در تیمار با LPS در غلظت بالا (20 نانوگرم بر میلیلیتر و یک ساعت) انکوباسیون به دست آمد (P<0.05). همچنین افزایش میزان آپوپتوزیس سلولهایT در ارتباط با تولید نیتریکاکسایدمیباشد.
بحث و نتیجهگیری: بر اساس نتایج بهدستآمدهمیتوان نتیجه گرفت که غلظت آگونیست و زمان تیمار سلولهای بنیادی با آن میتواند اثرات مختلفی در تولید نیتریکاکساید و فعالیت آپوپتوزیMSCها داشته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |