پیش‌زمینه و هدف: سرطان پستان یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در جوامع انسانی بوده و یک‌سوم سرطان‌ها در زنان را به خود اختصاص می‌دهد. گر چه نقش سن در شیوع سرطان پستان، کاملاً اثبات شده است ولی در مورد اثر سن در پیش‌آگهی و ارتباط آن با عوامل مؤثر در سیر سرطان اختلاف‌نظر وجود دارد. سن در زمان تشخیص یک عامل مستقل در تعیین طول عمر و پیش‌آگهی بیماری است که باید موردتوجه قرار گیرد. در این مطالعه رابطه‌ی بین سن زمان تشخیص بیماری در دو گروه کمتر 40 سال و بیشتر 40 سال با بقا کلی بیماران موردبررسی قرار گرفته است.

مواد و روش: این مطالعه، یک مطالعه‌ی مقطعی با اهداف تحلیلی است که در آن داده‌های سال‌های 1380 تا 1392 موردبررسی قرار گرفت. نمونه موردمطالعه کلیه‌ی بیماران مبتلا به سرطان پستان تأییدشده که به بیمارستان امید معرفی شده بودند. نمونه‌گیری به روش سرشماری انجام شد و داده‌ها از پرونده بیماران جمع‌آوری و مورد پیگیری تلفنی قرار گرفت. برای محاسبه میزان بقای بیماران از روش کاپلان مایر و برای محاسبه تفاوت میانگین‌ها در دو گروه از روش لگ- رتبه استفاده گردید.

یافته‌ها: در این مطالعه 1410 بیمار مبتلا به سرطان پستان در طی 12 سال بررسی شدند. میانگین سن افراد در زمان تشخیص 47.83 با انحراف معیار 10.76 سال بوده و بقای افراد در گروه سنی کمتر از 40 سال به‌صورت معناداری بیشتر از گروه سنی بیشتر از 40 سال بود.

نتیجه‌گیری: بقای سرطان پستان با سن رابطه‌ی مستقیم دارد، به این معنی که ایجاد بیماری در سنین بالا موجب کاهش بقا و مدت‌زمان بدون بیماری می‌شود.