پیش‌زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس کوکسی گرم مثبت و عامل ایجاد طیف وسیعی از عفونت‌ها است. مقاومت به متی‌سیلین در این باکتری معمولاً با مقاومت به شمار متعددی از سایر آنتی‌بیوتیک‌ها همراه است و شیوع بالای این ایزوله‌ها می‌تواند شکست‌های درمانی را موجب گردد. فسفومایسین ازجمله آنتی‌بیوتیک‌های مهارکننده بیوسنتز پپتیدوگلی کان است که در درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌های متعدد کاربرد دارد. اثرات ضد میکروبی اسانس Citrus aurantifolia بر روی استافیلوکوکوس های مقاوم به متی‌سیلین قبلاً نشان داده شده است. در این مطالعه برای اولین بار اثرات کاربرد توأم غلظت‌های تحت کشنده فسفومایسین و اسانس Citrus aurantifolia در تشدید اثرات ضد میکروبی یکدیگر در شرایط برون تنی بر روی ایزوله‌های بالینی مقاوم به متی‌سیلین استافیلوکوکوس ارئوس موردبررسی قرار گرفته است.

روش کار: 23 ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین با روش‌های استاندارد از نمونه‌های بالینی جمع‌آوری و شناسایی شدند. مقادیر حداقل غلظت مهارکننده رشد و حداقل غلظت کشنده فسفومایسین با رقت‌های متوالی از آنتی‌بیوتیک در محیط کشت مایع در دامنه غلظت حدفاصل 25/0 - 128 میلی‌گرم در لیتر و مقادیر حداقل غلظت کشنده اسانس Citrus aurantifolia در دامنه غلظت 10٪- 078/.٪ حجمی از اسانس تعیین شد. به‌منظور بررسی اثرات سینرژیتیک غلظت‌های مختلفی از اسانس به محیط کشت مایع با روش رقیق‌سازی متوالی اضافه شد. سپس بالاترین غلظتی از فسفومایسین که از حداقل غلظت کشنده فسفومایسین برای هر ایزوله کمتر بود، به کلیه لوله‌ها اضافه شد و باکتری مورد آزمایش تلقیح شد. پس از طی زمان کافی حداقل غلظت کشنده آنتی‌بیوتیک در حضور اسانس با روش ذکرشده تعیین شد.

یافته‌ها: از 23 ایزوله مقاوم به اگزاسیلین 13درصد نسبت به تمامی غلظت‌های موردمطالعه از فسفومایسین حساس و 7/8درصد مقاوم بودند. میانگین حداقل غلظت بازدارنده در مورد سایر ایزوله‌های استافیلوکوکوس ارئوس مقاوم به متی‌سیلین با محاسبه میانگین Min±SD برابر با 9/52 ±56 میکروگرم در میلی‌لیتر و میانگین حداقل غلظت کشنده 15/42±11/76 تعیین شد. میانگین حداقل غلظت کشنده اسانس در مورد کلیه ایزوله‌ها برابر با 4٪±3٪تعیین شد. در 77درصد ایزوله‌های تحت بررسی حالت سینرژیسم مشاهده شد و در 23درصد ایزوله‌ها تأثیر سینرژیتیک اسانس و دارو به اثبات نرسید.

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به مقاومت بالای ایزوله‌های تحت بررسی در مطالعه حاضر در مقایسه با مطالعات مشابه، لزوم بررسی دقیق حساسیت آنتی بیوتیکی، برای ارائه الگوی درمانی مناسب ضروری به نظرمی رسد و نشان می‌دهد که فسفومایسین باید با احتیاط مورداستفاده قرار گیرد. هم‌چنین با توجه به اثرات سینرژیستیک اسانس و فسفومایسین کاربرد همزمان این دو ترکیب به‌عنوان مواد ضد میکروبی پس از انجام مطالعات تکمیلی پیشنهاد می‌شود.