پیش زمینه و هدف: جراحی سندرم تونل کارپ شایعترین عمل جراحی دست میباشد و طی جراحی لیگامان عرضی مچ دست قطع میشود. این لیگامان نقش مهمی در قدرت دست دارد. ارزیابی ابژکتیو قدرت دست نوعی قضاوت در توانایی بازگشت مجدد به سطح فعالیت قبلی بیمار میباشد. هدف این مطالعه تاثیر عمل جراحی سندرم تونل کارپ در قدرت دست بیماران میباشد.
مواد و روش کار: طی مطالعه آینده نگر بیمارانی که با علایم سابژکتیو، ابژکتیو و مطالعه الکتروفیزیولوژی مبتلا به سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک بودند و مورد عمل جراحی قرار گرفتند. قبل و 6 ماه پس ازعمل مورد ارزیابی قدرت دست (Power & Pinch grip ) قرار گرفتند. از آزمون Paired t test با سطح اطمینان (P < 0.05) جهت مقایسه میانگین مقادیر پارامترها استفاده شد.
یافتهها: از 103 بیمار که به علت سندرم تونل کارپ مورد عمل جراحی قرار گرفتند، 66 بیمار با متوسط سن 98/48 سال و متوسط زمان علایم بالینی 3/4 سال وارد مطالعه شدند. قدرت گریپ قبل و 6 ماه بعد از عمل به ترتیب 09/16±21/52 و 98/13±11/48 پوند بود. قدرت پینچ قبل و 6 ماه بعد از عمل به ترتیب 34/4±16/14 و 30/3±24/15 پوند بود. تفاوت معنی دار آماری بین میانگین مقادیر پارامترهای قبل و 6 ماه بعد از عمل وجود نداشت.
بحث و نتیجه گیری: عمل جراحی سندرم تونل کارپ و قطع لیگامان عرضی مچ دست تاثیر منفی در قدرت دست نداشته و بیماران تا 6 ماه پس از عمل قابلیت بازگشت به سطح قبلی فعالیت خود را دارند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |