پیش‌زمینه و هدف: آترزی مری یک مالفورماسیون مادرزادی است که 1 در 2500 تولد رخ می‌دهد و اولین بار در سال 1670 توسط Durston توصیف شد. فتق دیافراگماتیک مادرزادی (CDH) به یک آنومالی آناتومیک گفته می‌شود که در آن به دلیل بسته شدن ناکامل غشای پلوروپریتونئال احشای داخل شکمی به داخل قفسه سینه وارد می‌شوند. به دلیل نبود یک مطالعه جامع که به بررسی رشد، سیر و اختلالات تکاملی عصبی نوزادانی که با آترزی مری و یا فتق دیافراگماتیک به دنیا می‌آیند پرداخته باشد بر آن شدیم تا این مطالعه را به انجام برسانیم.

مواد و روش کار: از میان کودکان بستری‌شده در بیمارستان کودکان تبریز که تحت عمل جراحی برای آترزی مری و یا فتق دیافراگماتیک قرار گرفته بودند تعداد 60 کودک (30 مورد آترزی مری و 30 مورد هرنی دیافراگماتیک) وارد مطالعه شدند. ارزیابی تکامل عصبی با سیستم نمره دهی ASQ انجام و نمره حیطه‌های مختلف شناختی و حرکتی به‌طور جداگانه محاسبه و جمع‌بندی و با نقاط برش مربوط به هر حیطه که توسط وزارت بهداشت و درمان تعیین گردیده مقایسه شد. رشد کودکان با اندازه‌گیری قد، وزن و دور سر و محاسبه‌ی نمایه‌ی توده بدنی مشخص شدند.

نتایج: در بررسی بیماران با آترزی مری از بین 30 بیمار پیگیری شده پس از 3 سال 17 مورد (6/56 درصد) دارای BMI نرمال، 9 مورد (30 درصد) دارای BMI زیر صدک 5 درصد و 4 مورد (3/13 درصد) دارای BMI بالای صدک 95 درصد بودند. همچنین در بررسی تکامل عصبی بیماران در پنج حیطه‌ی موردمطالعه درمجموع 4 بیمار دارای تکامل عصبی غیرطبیعی بودند. در بررسی بیماران با فتق دیافراگماتیک از بین 30 بیمار پیگیری شده پس از 3 سال 16 مورد (53 درصد) دارای BMI نرمال، 8 مورد (26 درصد) دارای BMI زیر صدک 5 درصد و شش مورد (20 درصد) دارای BMI بالای صدک 95 درصد بودند. همچنین در بررسی تکامل عصبی بیماران مبتلا به فتق دیافراگماتیک در 5 حیطه‌ی موردمطالعه درمجموع 3 بیمار دارای تکامل عصبی غیرطبیعی بودند.

نتیجه‌گیری: به‌طورکلی بیماران با هرنی دیافراگماتیک و آترزی مری نیاز به مراقبت ویژه ازنظر تکامل، شنوایی، رشد و تغذیه دارند. مقالات ذکر کرده‌اند که برخی از این بیماران که در آینده دچار مشکلات شنوایی یا دچار مشکلات تکلمی می‌باشند در دوره‌ی نوزادی تست‌های نرمال داشته‌اند. این امر نیاز به مطالعات آینده‌نگر را بیشتر گوشزد می‌کند.