پیش‌زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر بازی درمانی شناختی- رفتاری بر مشکلات رفتاری دانش آموزان نافرمان بود.

مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع آزمایشی بوده و از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. نمونه‌گیری به روش تصادفی چندمرحله‌ای انجام شد و کودکانی که با توجه به ملاک‌های DSM -IV اختلال نافرمانی مقابله‌ای را داشتند، شناسایی و از میان آن‌ها 30 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامه SNAP- IV (فرم معلم) بود که توسط معلمان تکمیل گردید. سپس کودکان گروه آزمایش در 10 جلسه یک‌ساعته بازی‌درمانی شرکت کردند. برای تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها نیز از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.

یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که در مرحله پس‌آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میزان مشکلات رفتاری دانش آموزان تفاوت معنی‌دار وجود دارد (001/0 ≤ P).

نتیجه‌گیری: بنابر یافته‌های این مطالعه، روش بازی درمانی شناختی- رفتاری، سبب کاهش مشکلات رفتاری در دانش آموزان نافرمان می‌شود و می‌توان از آن به‌عنوان یک روش مداخله ای مؤثر سود جست.