پیش‌زمینه و هدف: سرطان پستان شایع‌ترین بدخیمی در میان زنان است. درمان موفقیت‌آمیز سرطان پستان وابسته به این موضوع است که بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود. مطالعات محدودی نشان داده‌اند که فروپورتین در سلول‌های سرطانی بیماران مبتلا به سرطان پستان کاهش یافته و مهم‌تر آن‌که دارای ارزش تشخیصی و پروگنوستیک در سرطان پستان می‌باشد و ممکن است بتوان از آن به‌عنوان راهنمایی برای درمان هر یک از بیماران مبتلا به این سرطان استفاده کرد. به همین جهت در مطالعه حاضر سعی کرده‌ایم بروز فروپورتین در نمونه‌های سرطانی در بیماران ایرانی مبتلا به سرطان پستان را بررسی و درعین‌حال به‌عنوان اهداف فرعی ارتباط احتمالی آن را با فاکتورهای پروگنوستیک مؤثر در سرطان پستان ارزیابی کنیم.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه که در قالب یک مطالعه مقطعی در سال 1390 در بیمارستان‌های حضرت رسول و آتیه انجام شده است، بروز فروپورتین در 100 نمونه بافتی با استفاده از آنتی‌بادی آنتی فروپورتین و با روش ایمونوهیستوشیمی اندازه‌گیری و درعین‌حال رابطه بروز فروپورتین با گیرنده استروژن، گیرنده پروژسترون، Her2neu، Ki67index، متاستاز به غدد لنفاوی، گرید تومور، نوع هیستولوژیک سن، سایز و نوع مولکولی آن در نمونه‌های بلوک‌های پارافینی بیماران بررسی شد.

یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 3/12±3/53 سال بود. بروز فروپورتین در 28 نمونه (28درصد) مثبت و در 72 نمونه (72درصد) منفی بود. میان فروپورتین مثبت باگیرنده استروژن مثبت، گیرنده پروژسترون مثبت، Her2neu منفی و نوع بازال لایک رابطه معنی‌داری مشاهده شد. میان بروز فروپورتین با سن، نوع تومور، سایز تومور، گرید تومور، متاستاز به غدد لنفاوی و Ki67index رابطه‌ای دیده نشد.

بحث و نتیجه‌گیری: فراوانی فروپورتین در بیماران مبتلا به سرطان پستان در نمونه‌های موردمطالعه در اکثر موارد کاهش یافته و بروز فروپورتین رابطه معنی‌داری با فاکتورهای پروگنوستیک نظیر استروژن، پروژسترون Her2neu و وضعیت مولکولی بازال لایک دارد. این یافته‌ها سبب ایجاد این فرضیه می‌گردد که ممکن است فروپورتین نیز دارای نقش تشخیصی و پروگنوستیک در مبتلایان به سرطان پستان باشد. انجام مطالعات بیشتر در آینده برای قضاوت قطعی ضروری به نظر می‌رسد.