مجله مطالعات علوم پزشکی

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

پیش زمینه و هدف: نشت مایع مغزی ـ نخاعی اغلب به دنبال آسیب ناشی از شکستگی در قاعده جمجمه می باشد. در نشت طولانی مدت، خطر مننژیت افزایش می یابد تجویز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در این افراد مورد اختلاف نظر است. مواد و روش: در این مطالعه گذشته نگر، از بین 1670 مورد آسیب به سر، 108 بیمار مبتلا به نشت مایع مغزی نخاعی ناشی از آسیب قاعده جمجمه که از 1376 تا 1380 در بخش جراحی اعصاب بیمارستان امام خمینی تبریز بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. 47 بیمار دارای ترشح از بینی و 61 بیمار دارای ترشح از گوش بودند. یافته ها: بروز مننژیت در بیماران ترشح از بینی (29.8 درصد) به طور معنی داری بیشتر از بیماران با ترشح از گوش (9.8 درصد) بود (P=0.0047). در مواردی که ترشح از بینی یا گوش بیش از یک هفته طول کشیده بود میزان مننژیت به طور معنی داری افزایش داشت (P=0.0001). آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در هر دو گروه ترشح از بینی یا گوش، تفاوت معنی داری در میزان بروز مننژیت ایجاد نکرد (P>0.05). در موارد بدون دریافت دارو، پنوموکک شایع ترین عامل مننژیت بود (90درصد). بحث و نتیجه گیری: نشت مایع مغزی نخاعی با درمان های محافظه کارانه اغلب متوقف می شود. میزان مننژیت در موارد طول کشیده بالاست. استفاده از آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک تأثیر قابل توجهی در پیشگیری ندارد. تشخیص و درمان زودرس نشت مایع مغزی نخاعی عوامل مهمی در جلوگیری از مننژیت و ناتوانی های ناشی از آن می باشد.

واژه‌های کلیدی: شکستگی قاعده جمجمه، ترشح از گوش، ترشح از بینی، مننژیت باکتریال پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---