پیش زمینه و هدف: سردرد و مشکلات خواب هردو به طور رایج بیشترین مشکلات گزارش شده در امور بالینی می‌باشند.پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت خواب با سردردهای میگرنی انجام شده است.

روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه مورد بررسی۲۶۳ نفر (۱۳۷ نفر دختر و ۱۲۶ نفر پسر) از دانشجویان کارشناسی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی ۹۱-۹۰ بودند که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل آزمون کیفیت خواب و پرسش‌نامه سنجش علائم سردرد میگرن نجاریان بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین کیفیت خواب و زیر مقیاس‌های کیفیت ذهنی خواب، تأخیر در به خواب رفتن، خواب مفید، اختلالات خواب، مصرف داروهای خواب آور و اختلال عملکرد روزانه با سردردهای میگرنی همبستگی معنی‌دار در سطوح (۰۱/۰ p <و۰۵/۰p < ) وجود دارد. اما بین طول مدت خواب و سردردهای میگرنی همبستگی معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اختلالات خواب، اختلال عملکرد روزانه و تأخیر در به خواب رفتن توانستند ۶/۲۲ درصد تغییرات مربوط به سردردهای میگرنی را پیش بینی و تبیین کنند.

نتیجه گیری: کیفیت خواب با سردردهای میگرنی رابطه معناداری دارد و افرادی که از کیفیت خواب مناسبی برخوردارند سردردهای میگرنی کمتری را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند.

پیش زمینه و هدف: میگرن سندرم خوش‌خیم و راجعه ایی با نشانه‌های اختلال کارکرد عصبی است. پره‌اکلامپسی نوعی سندرم اختصاصی حاملگی است که یکی از علل اصلی مرگ و میر در مادر و جنین محسوب می‌شود. این تحقیق با هدف تعیین ارتباط بین پره اکلامپسی با میگرن در دوران بارداری مراجعه کننده به بیمارستان‌های شهر کاشان در سال ۱۳۹۰ انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش تحلیلی مورد - شاهدی انجام شد. روش نمونه گیری به صورت غیر تصادفی بود. زنان به دو گروه تقسیم شدند: گروه مورد(دارای پره اکلامپسی) ۱۳۲ نفر و تعداد افراد گروه شاهد(بدون پره اکلامپسی) ۱۳۲ نفر. داده‌های تحقیق با استفاده از پرسشنامه ۳ قسمتی شامل: مشخصات دموگرافیک، مشخصات طبی و مامایی، ارزیابی وجود پره اکلامپسی و وجود سابقه سردرد میگرن بود. P<۰,۰۵  معنی‌داری در نظر گرفته شد. 

یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین سن بارداری در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب دارای ۹/۳± ۳/۳۶ هفته و ۱/۲± ۹/۳۷ هفته بودند(P<۰,۰۰۱). بعلاوه تعداد مبتلایان به میگرن در گروه مورد(۱۹ نفر) به طور معنی‌داری بیشتر از تعداد مبتلایان به میگرن در گروه شاهد(۶ نفر) بود(P<۰,۰۰۱). این مطالعه نشان داد که نسبت شانس وجود سابقه سردردهای میگرنی در افراد دارای پره‌اکلامپسی(گروه مورد) ۶/۳ برابر بیشتر از افراد بدون پره‌اکلامپسی(گروه شاهد) بود (.(Odds Ratio=۳,۶ CI= ۱.۳-۵.۹

نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در طی مراقبت‌های بارداری، با تشخیص زودرس پره‌اکلامپسی و اقدامات درمانی لازم،می‌توان از احتمال بروز پره‌اکلامپسی در حاملگی کاست.

پیش‌زمینه و هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر "بیوفیدبک الکترومیوگرافی همراه با آموزش آرمیدگی " بر کاهش طول مدت سردرد در بیماران مبتلا به میگرن مزمن شهر اصفهان انجام گرفته است. روش: به‌منظور انجام پژوهش ۲ بیمار مبتلا به میگرن مزمن به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش، از روش مورد منفرد با طرح A-B استفاده شد که پس از تعیین موقعیت خط پایه مداخله آغاز شد و آزمودنی‌ها ۲۴ جلسه مداخله‌ی ۴۵ دقیقه‌ای انفرادی دریافت کردند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش فرم روز نگار سردرد است.

یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش بر اساس شاخص‌های تحلیل دیداری نشان داد، مداخله‌ی موردنظر در مورد هر ۲ آزمودنی اثربخش بوده است.

نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که به‌واسطه روش درمانی بیوفیدبک الکترومیوگرافی و آموزش آرمیدگی طول مدت سردرد در بیماران مبتلا به میگرن مزمن کاهش یافت. بنابراین پیشنهاد می‌شود از این روش درمانی که در کنار دارودرمانی، می‌تواند منجر به ماندگاری بیشتر اثر دارو و کاهش طول مدت حملات شود، استفاده شود.