۳ نتیجه برای عبدی نیا
محمد آهنگر زاده رضایی، امیر فرشیدی، بابک عبدی نیا،
دوره ۲۹، شماره ۶ - ( ماهنامه شهریور ۱۳۹۷ )
چکیده
پیش‌زمینه و هدف: اسهال یکی از عوامل مهم مرگ‌و‌میر کودکان زیر ۵ سال و ازجمله عوامل مهم تأخیر رشد جسمی، سوءتغذیه و مستعد شدن در برابر سایر بیماری‌ها به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه بشمار می‌رود. هرچند عوامل عفونی، اتیولوژی اصلی این بیماری بشمار می‌روند اما اسهال خونی می‌تواند علل غیرعفونی هم داشته باشد. هدف مطالعه حاضر شناسایی عوامل شایع، علائم و پیش‌آگهی اسهال خونی در کودکان به‌منظور استفاده از نتایج آن در درمان و پیشگیری مؤثر این بیماری است.
مواد و روش کار: پرونده ۱۵۷ بیمار مبتلا به اسهال خونی بستری‌شده در مرکز آموزشی درمانی رفرال کودکان تبریز موردمطالعه قرار گرفت. اطلاعات مختلف بیماران ازجمله سن، جنس، علل اتیولوژیک، طول مدت‌زمان بستری، نتایج آزمایشگاهی، پاسخ به درمان و سرانجام بیماری استخراج و مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: از کل بیماران موردبررسی ۸/۸۹درصد با علل عفونی و ۲/۱۰درصد با علل غیرعفونی اسهال خونی بستری شده بودند. در میان عوامل عفونی و غیرعفونی، شیگلوز و سندرم التهابی روده به ترتیب شایع‌ترین دلایل ابتلا به اسهال خونی در کودکان شناخته شدند. بستری بیماران در ۶/۹۳درصد با بهبودی کامل و در ۷/۵درصد با بهبودی نسبی همراه بود. ضمناً میزان مورتالیتی در این مطالعه ۶۳/۰درصد بود.
بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این بررسی نشان داد باوجود شیوع بالاتر اسهال‌های عفونی که رعایت اصول بهداشتی تا حد زیادی می‌تواند از آن‌ها پیشگیری کند، میزان مرگ‌و‌میر اسهال خونی غیرعفونی بیشتر می‌باشد. ازاین‌رو ضروری است تا علاوه بر پیشگیری از بروز چنین اسهال‌هایی، موارد مشکوک به‌سرعت و به‌طور کامل تحت درمان و مراقبت قرار گیرند.
سیامک شیوا، ربابه قرقره چی، رشاد کمانگر، بابک عبدی نیا،
دوره ۲۹، شماره ۱۱ - ( ماهنامه بهمن ۱۳۹۷ )
چکیده
پیش‌زمینه و هدف: کتو اسیدوز دیابتی (DKA) عارضه تهدید کننده حیات ناشی از دیابت شیرین است که با شیوع بیشتری در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ رخ می‌دهد، درمان DKA نیازمند اصلاح مناسب مایعات و الکترولیت‌ها، انفوزیون وریدی انسولین و پایش منظم پارامترهای بالینی و آزمایشگاهی است. هدف از این مطالعه ارزیابی روند اصلاح مایعات، اسیدوز و اختلالات الکترولیتی و بروز عوارض در طی درمان کتواسیدوز دیابتی بوده است.
مواد و روش کار: این مطالعه به‌صورت گذشته‌نگر بر روی کلیه بیمارانی که با تشخیص کتواسیدوز دیابتی در سال‌های ۱۳۸۳ لغایت ۱۳۹۳ در بیمارستان کودکان تبریز بستری شدند انجام گردید. داده‌های لازم بر اساس اطلاعات موجود در پرونده بیماران جمع‌آوری و شامل سن، جنسیت، یافته‌های آزمایشگاهی و بالینی می‌شد. داده‌های به‌دست آمده توسط نرم‌افزار IBM® SPSS® release ۱۶,۰.۰ مورد تحلیل و آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: از ۲۶۲ بیمار موردمطالعه، ۸/۵۲ درصد بیماران دختر و ۱/۴۷ درصد بیماران پسر بودند. میانگین سنی بیماران موردبررسی ۷/۳+۰۱/۷ سال بود و ۸/۴۳ درصد بیماران سن کم‌تر از پنج سال داشتند. طی مدت درمان میانگین کاهش قند خون و پتاسیم به ترتیب mg/Dl۷۰±۲/۱۷۱ و meq/L۷۱/۰ بود و در ۳۹ مورد از بیماران هیپوکالمی دیده شد. میانگین افزایش سدیم و بیکربنات به ترتیب ۱/۱± ۴/۲ و ۵/۲± ۲۷/۷ میلی اکی والان در لیتر بود. میانگین مدت‌زمان خروج از DKA، ۲/۶±۷/۱۴ ساعت بود. در این مطالعه مرگ بر اثر DKA وجود نداشت و در ۴ مورد از بیماران (۵۳/۱درصد) آدم مغزی دیده شد.
بحث و نتیجه‌گیری: فراوانی DKA در کودکان با سن کم‌تر بیشتر بود. هایپوکالمی شایع‌ترین اختلال الکترولیتی بود و ریسک فاکتور خاصی در بیمارانی که دچار آدم مغزی بودند دیده نشد. درنهایت اینکه، فراوانی بیشتر DKA در سنین پایین‌تر همراه با عوارض ناشی از آن نشان می‌دهد که پیشگیری از کتواسیدوز دیابتی باید جدی تلقی شود.
بابک عبدی نیا، پریناز حبیبی، آذر دسترنجی، نگار فتاحی، محمد آهنگرزاده رضایی،
دوره ۳۵، شماره ۸ - ( آبان ۱۴۰۳ )
چکیده
پیش‌زمینه و هدف: مننژیت التهاب غشای محافظی به نام مننژ است که مغز و نخاع را می‌پوشاند. مننژیت آسپتیک یکی از شایع‌ترین بیماری‌های دوران کودکی و نوزادی است، که برخلاف مننژیت باکتریال به‌صورت غیر چرکی و کشت منفی بوده و اغلب درنتیجه عفونت‌های ویروسی رخ می‌دهد. این مطالعه باهدف بررسی تظاهرات بالینی و پیش‌آگهی کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک انجام شد.
مواد و روش کار: این مطالعه تحلیلی بر روی کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک ۲ ماه تا ۱۸ سال بستری در بیمارستان کودکان تبریز در طول شش سال از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ به‌صورت تمام شماری انجام شد و ۱۳۸ بیمار به‌صورت تمام شماری موردبررسی قرار گرفتند. کودکانی که مننژیت باکتریال، آنسفالیت، اختلالات التهابی و متابولیک سیستمیک داشتند از مطالعه خارج شدند. اطلاعات کلی شامل سن، جنسیت، علائم بالینی، یافته‌های آزمایشگاهی و وضعیت نهایی کودک در چک‌لیست ثبت شد و درنهایت داده‌ها مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: از ۱۳۸ کودک مبتلا به مننژیت آسپتیک، ۱۰۰ کودک (۵/۷۲ درصد) پسر و ۳۸ کودک (۵/۲۷ درصد) دختر بودند. ۲/۶۵ در صد از بیماران در ماه گذشته سابقه واکسیناسیون مثبت داشتند. ۲/۹۴ درصد تب، ۳/۴۹ درصد استفراغ و ۲/۱۵ درصد سردرد داشتند. ۵/۶۴ درصد بیماران تشنج کرده بودند. در معاینه ۶/۳ درصد بیماران خواب‌آلود بودند و ۸/۵ درصد بیماران سفتی گردن داشتند. در تمام بیماران علامت کرنیگ منفی و علامت برودزینسکی در ۲/۲ درصد مثبت بود. اسمیر و کشت مایع مغزی نخاعی در همه بیماران منفی بود. در ۷/۰ درصد از بیماران کشت خون مثبت بود.
بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه تب و تشنج به ترتیب شایع‌ترین علائم در کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک بودند.
اغلب بیماران سابقه واکسیناسیون امام آر در طول یک ماه گذشته داشته‌اند. درنهایت تمام بیماران بدون عارضه خاصی مرخص شدند. از یافته‌های این مطالعه می‌توان برای تشخیص و درمان صحیح مننژیت آسپتیک استفاده نمود.
