پیش زمینه و هدف: هدف این مطالعه بررسی تاثیر استفاده از مونیتورینگ شاخص دوطیفی بر ریکاوری از بیهوشی و میزان مصرف کلی داروی پروپوفول بود.

مواد و روش کار: در یک مطالعه تصادفی آینده نگر چهار بیمار کاندید عمل جراحی الکتیو بای پس عروق کرونر به صورت تصادفی در دو گروه تحت مطالعه قرار گرفتند. برای 20 بیمار پروپوفول با دوز هدف μg/kg/min  100 بدون توجه به  شاحص دوطیفی انفوزیون گردید. برای 20 بیمار دیگر پروپوفول به صورت تیتره به‌منظور حفظ شاخص دوطیفی بین 40 تا 60 تجویز شد. فشار متوسط شریانی و شاخص دوطیفی در فاصله‌های زمانی مختلف ثبت شد.

یافته‌ها: اطلاعات دموگرافیک، عمل انجام شده، کاربرد هیپوترمی، مدت زمان بیهوشی، مدت عمل، و مدت بای پس قلبی ریوی در دو گروه مشابه بودند. هیچ کدام از بیماران در طی این بررسی زمان‌های یادآوری حین بیهوشی را ذکر نکردند. اگرچه مصرف پروپوفول در گروه مطالعه کم‌تر از گروه کنترل بود ولی این یافته از نظر آماری معنی‌دار نبود (mg/kg/hr 95/1 در گروه مطالعه در مقایسه با mg/kg/min 59/2 در گروه کنترل و 05/0< P) و زمان خروج لوله تراشه پس از عمل میان دو گروه نیز از نظر آماری دارای اختلاف معنی‌داری نبود.

بحث و نتیجه گیری: شاخص دوطیفی به‌عنوان مونیتورینگ عمق بیهوشی ابزار ارزشمندی است، ولی نمی‌تواند به عنوان راهنمای تجویز پروپوفول سودمند باشد. تحقیقات بیشتر در طی جراحی‌های دیگر و با زمان کوتاه‌تر توصیه می‌شود.

 مجله پزشکی ارومیه، دوره بیست و دوم، شماره سوم، ص 254-249، مرداد وشهریور 1390