پیش زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک شایع‌ترین اختلال هیپرآندروژنیک در سنین باروری می‌باشد. زنان مبتلا به عدم تخمک گذاری و هیپرآندروژنیسم در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت شیرین غیروابسته به انسولین هستند. هدف این پژوهش بررسی بروز دیابت و عوامل خطرزای مؤثر بر بروز دیابت تیپ 2 در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک می‌باشد.

مواد و روش کار: در این مطالعه­ی توصیفی-تحلیلی 150نفر با روش نمونه‌گیری آسان مبتنی بر هدف انتخاب شدند. از بین نمونه‌ها 125 نفر آزمایش­ها را انجام دادند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش­نامه، وزنه، متر، آزمایش گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا و قندخون دو ساعت بعد، پس از خوردن 75 گرم گلوکز بوده است. فراوانی دیابت تیپ دو و ارتباط سن، شاخص توده بدنی، چاقی مرکزی، با تحمل گلوکز و مقاومت به انسولین سنجیده شد داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون‌های آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: میزان تحمل غیرطبیعی گلوکز با استفاده از تست تحمل گلوکز 8درصد بوده و با استفاده از قندخون ناشتا، در 4/14درصد افراد اختلال گلوکز ناشتا و در 4درصد، دیابت تیپ 2 نشان داده شد. در 8/9درصد افراد مورد پژوهش نیز مقاومت به انسولین دیده شد. در 66درصد افراد شاخص توده بدنی مساوی یا بیشتر از 25 بود. بین شاخص توده بدنی و تحمل گلوکز همبستگی مثبت (25/0 =r (و ارتباط آماری معنی‌دار مشاهده شد. در 76درصد افراد مورد پژوهش چاقی آندروئید دیده شد که با تحمل گلوکز همبستگی مثبت معنی‌دار (25/0=r (مشاهده گردید.

بحث و نتیجه گیری: با توجه به پیدایش مقاومت به انسولین و بروز دیابت در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک، غربالگری اختلال تحمل گلوکز و دیابت تیپ 2 را در این مبتلایان توصیه می‌شود.