تاریخ دریافت: 24/6/1389، تاریخ پذیرش: 11/8/1389

  چکیده

  پیش زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از اختلالات شایع آندوکرینی در زنان است که در آن علت ناباروری عدم تخمک­گذاری است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی شدت متوسط بر ناهنجاری­های ناشی از این سندرم است.

  مواد و روش کار : 30 نفر از بین زنان مبتلا به سندرم به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 10 هفته تمرینات منتخب هوازی را انجام داد. گروه شاهد در طول دوره­ی پژوهش هیچ گونه فعالیت بدنی نداشت. اندازه­گیری مربوط به متغیرهای تن­سنجی و نمونه­های خونی قبل و بعد از تمرین برای هر دو گروه در حالت ناشتا به­دست آمد. اندازه­گیری LH و FSH به روش رادیوایمونواسی و اندازه­گیری تستوسترون و انسولین با
به­کارگیری فن الکتروکمی لومینانس انجام شد. غلظت SHBG نیز با استفاده از روش رادیوایمونومتریک­اسی اندازه­گیری شد. 

  یافته­ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد که با اجرای پروتکل ورزشی میزان WHR (نسبت دور کمر به لگن)، درصد چربی بدنی، سطوح LH ، نسبت LH/FSH ، SHBG و انسولین سرم زنان مبتلا به سندرم گروه تجربی کاهش معنی­داری داشت(05/0 P < ). همچنین نتایج آزمون تی مستقل نیز نشان داد که بین میانگین نسبت LH/FSH ، LH ، SHBG و انسولین گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی­داری وجود دارد (05/0 P < ).

  بحث و نتیجه گیری : یافته­های پژوهش حاضر تاثیر مثبت تمرینات هوازی شدت متوسط بر سطوح هورمونی و نیمرخ لیپیدی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک را نشان داد.

  مجله پزشکی ارومیه، دوره بیست و یکم، شماره‌ چهارم، ص 338-332، آذر و دی 1389