تاریخ دریافت 30/11/88، تاریخ پذیرش 25/1/89

چکیده

پیش زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر اضطراب مرگ و سن بر فراوانی رفتار­های ارتقاء بخش سلامتی بود.

مواد و روش کار: برای انجام این پژوهش روش نمونه گیری تصادفی برای انتخاب 200 آزمودنی از میان جوانان (20 تا 35 سال) و سال­خوردگان(60 سال یا بالاتر) به کار گرفته شد. پرسش­نامه­های اجرا شده شامل نیم­رخ سبک زندگی ارتقاء بخش سلامتی و اضطراب مرگ بودند. پژوهش­گران به منظور آزمون
فرضیه­هایشان از یک طرح بین گروهی 2 (جوانان در مقایسه با سالخوردگان) ´ 2 (اضطراب مرگ بالا در مقایسه با فقدان اضطراب مرگ) تجزیه و تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی استفاده کردند.

یافته­ها: اگرچه نتایج اثر معنی­داری را برای سن نشان ندادند ولی اثر اضطراب مرگ معنی­دار بود. اثر تعاملی اضطراب مرگ و سن نیز معنی­دار بود. نتایج�حاکی از آن بود که جوانان دارای اضطراب مرگ بالا در مقایسه با سالخوردگان دارای اضطراب مرگ بالا رفتار­های ارتقاء بخش سلامتی بیشتری نشان می­دهند.

بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که اضطراب مرگ عاملی تعیین کننده در فراوانی رفتار­های ارتقاء بخش سلامتی در میان جوانان و سال­خوردگان می­باشد و افرادی که اضطراب مرگ بالایی دارند در مقایسه با افرادی که فاقد اضطراب مرگ می­باشند بیشتر درگیر رفتار­های ارتقاء بخش سلامتی می­شوند. 

کلید واژه­ها: سن، اضطراب مرگ، رفتار­های ارتقاء بخش سلامتی

مجله پزشکی ارومیه، دوره بیست و یکم، شماره‌ دوم، ص 292-286، تابستان 1389

آدرس مکاتبه:�تهران، دانشگاه علامه طباطبایی، گروه روان شناسی� تلفن: 09144633787