پیش زمینه و هدف: حضور دانشجویان پزشکی در اتاق عمل ارتوپدی می‌تواند با الگوی آموزشی یاد گیری بر مبنای گروه‌های کوچک مفید باشد. به منظور بررسی تأثیر حضور دانشجویان پزشکی در اتاق عمل بر نمرات آزمونی آن‌ها این مطالعه طراحی شد.

مواد و روش‌ها: 40 دانشجوی پزشکی در قالب دو گروه 20 نفری وارد مطالعه شدند. یک گروه سه روز در هفته به اتاق عمل رفته و به عنوان مشاهده گر تحت آموزش آناتومی اندام، شناخت وسایل ارتوپدی، خواندن رادیوگرافی شکستگی‌ها و سؤال و جواب آزاد قرار گرفتند. گروه دوم پنج روز در هفته در درمانگاه حضور یافتند. نمرات آزمون کتبی و شفاهی و جامع پیش کارورزی دو گروه توسط نرم افزار آماری با هم مقایسه گردید. یک پرسشنامه نیز برای اهداف مطالعه تدوین و توسط اعضای دو گروه تکمیل گردید و نتایج آن به صورت توصیفی تحلیل گردید.

یافته­ها: معدل نمرات گروه اتاق عمل 55/17 و معدل گروه درمانگاه 25/16 بود. آنالیز آماری اختلاف معنی داری را بین دو گروه به لحاظ معدل نشان می‌داد(p=.01) در خصوص نمرات شفاهی-عملی نیز در گروه اتاق عمل (گروه A) متوسط نمره 5/17 (/990= Sd و CI 95%) و در گروه غیر اتاق عمل
(گروه B) متوسط نمره 15.05 ( با 1/1 = Sd و CI 95%) بود. در بین سؤالات آزمون سراسری جامع پیش کارورزی درصد سؤالات پاسخ داده شده صحیح
توسط گروهA بیشتر از گروه B بود به نحوی که متوسط پاسخ صحیح گروه A5/79% و در گروه B 62% بود. آنالیز آماری این اختلاف را معنی دار نشان می‌داد (pvalue =0.002). در پاسخ به سؤالات پرسشنامه 16 دانشجو از گروه اتاق عمل در مقابل 8 دانشجو گروه غیر اتاق عمل در پاسخ به این که آیا حضور در اتاق عمل ضروری است پاسخ مثبت داده بودند. 50% از اعضای هر گروه معتقد بودند که این حضور می‌تواند به طور کلی ایفای نقش پزشکی موثر باشد

نتیجه گیری: حضور دانشجوی پزشکی در اتاق عمل نه تنها باعث افزایش نمرات درون بخشی می‌گردد بلکه تأثیر آن نیز در آزمون‌های سراسری بارز است.