پیش زمینه و هدف: پیش زمینه و هدف: افزایش دستگاه‌های الکتریکی، زنان باردار را در معرض تششعات میدان‌های الکترومغناطیس (EMF) با فرکانس پایین (60-50 هرتز)، قرار داده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر میدان الکترومغناطیس با فرکانس پایین بر تکوین جنین دوسلولی موش‌های سوری می‌باشد.

مواد و روش کار: تحریک تخمک‌گذاری در موش‌های ماده، با تزریق داخل صفاقی 10 واحد PMSG صورت گرفت. 48 ساعت بعد، 10 واحد HCG به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. سپس موش‌های ماده با موش‌های نر هم‌قفس شدند. 48 ساعت پس از تزریق HCG موش‌های دارای پلاک واژنی کشته شدند و در شرایط استریل جنین‌های دوسلولی آن‌ها در محیط کشت M16 جمع‌آوری شد. سپس جنین‌ها به گروه‌های شاهد (5 روز در انکوباتور)، شاهد آزمایشگاهی (90 دقیقه در مجاورت سیستم مولد میدان الکترومغناطیس به حالت خاموش) و شش گروه تجربی که به مدت 30، 60 و 90 دقیقه در معرض مستقیم میدان الکترومغناطیس با فرکانس پایین و با شدت‌های 10 و 200 گاؤس قرار گرفتند. درصد تکوین جنین‌های همه گروه‌ها در روزهای 1، 2، 3، 4 و 5 آزمایش موردبررسی قرار گرفت. داده‌ها توسط آزمون واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی Tukey در سطح معنی‌داری 05/0p< بررسی شد.

یافته‌ها: تعداد و درصد تکوین جنین‌های گروهی که روزانه (5 روز متوالی) به مدت 90 دقیقه در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 10 گاؤس قرار گرفتند در مقایسه با گروه شاهد در هر یک از روزهای آزمایش به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0P<). تعداد و درصد تکوین جنین‌های گروه‌هایی که روزانه (5 روز متوالی) به مدت 30، 60 و 90 دقیقه در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 200 گاؤس قرار گرفتند در مقایسه با گروه شاهد در هر یک از روزهای آزمایش به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0P<).

نتیجه‌گیری: میدان الکترومغناطیس با فرکانس پایین در شدت‌های بالا می‌تواند موجب کاهش و توقف روند تکوین جنین‌های موش سوری شود.