fa
jalali
1395
11
1
gregorian
2017
2
1
27
11
online
1
fulltext
fa
مقایسه تاثیر لیدوکائین قلیایی و لیدوکائین تنها داخل کاف لوله تراشه بر فراوانی سرفه بعد از خارج کردن لوله تراشه در اعمال لامینکتومی مهره کمری
COMPARISON THE EFFECT OF INTRACUFF ALKALINIZED LIDOCAINE AND LIDOCAINE ALONE ON POSTEXTUBATION COUGH IN LUMBAR LAMINECTOMY SURGERY
پیشزمینه و هدف: در بیهوشی عمومی، سرفه بیماران حین و پس از به هوش آمدن، یک مسئله بالینی مهم با شیوع 15 تا 45 درصد میباشد. این مطالعه قصد دارد اثرات لیدوکایین قلیایی یا لیدوکایین تنها که در کاف لوله تراشه تزریق میشود را ازنظر کاهش بروز سرفه هنگام خارج کردن لوله و گلودرد بعد از عمل با بیهوشی عمومی ارزیابی کند.
مواد و روش کار: 90 بیمار در نظر گرفته شده برای لامینکتومی کمری در وضعیت پرون در این مطالعه دوسوکور آیندهنگر تصادفی وارد شدند. بعد از لولهگذاری تراشه، کاف لوله تراشه با محلول لیدوکایین 2 درصد قلیایی یا لیدوکایین تنها یا سالین 0.9 درصد پر شد که این باعث ایجاد 3 گروه شد. میزان بروز گلودرد گزارش شده بهوسیله بیماران و سرفه در دقایق صفر، 10 و 30 هنگام ریکاوری بعد از خارج کردن لوله تراشه ثبت و مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
یافتهها: لیدوکایین 2 درصد قلیایی داخل کاف نسبت به لیدوکایین تنها و سالین در کم کردن سرفه در دقایق 10 و 30 هنگام ریکاوری بعد از خارج کردن لوله، مؤثر بود (P=0.035 -0.005= P). بروز گلودرد در گروه لیدوکایین 2 درصد قلیایی بهطور قابلتوجهی هنگام ریکاوری در دقایق 10 و 30 بعد از خارج کردن لوله تراشه کمتر بود (P=0.001).
بحث و نتیجهگیری: مطالعهی حاضر تعیین کرد که لیدوکایین 2 درصد قلیایی داخل کاف نسبت به لیدوکایین تنها و سالین در کم کردن سرفه و گلودرد در حین ریکاوری بعد از خارج کردن لوله تراشه مؤثر است.
Background & Aims: In general anesthesia, patients’ coughing during and after recovery is an important clinical problem with a prevalence of 15% to 45%. This study aimed to evaluate the effects of alkalinized lidocaine or lidocaine alone into the tracheal tube cuff on post-extubation cough in lumbar laminectomy surgery with general anesthesia.
Materials & Methods: Ninety patients scheduled for lumbar laminectomy in prone position were enrolled in this randomized double-blind prospective study. After tracheal intubation, the tracheal tube cuff was filled with either an alkalinized 2% lidocaine solution or lidocaine alone or 0.9% saline. A logistic regression comprising the two factors was used for analysis. The incidence of sore throat reported by patients and cough 0, 10 and 30 minutes at recovery after extubation.
Results: Intracuff alkalinized 2% lidocaine was superior to lidocaine alone and saline in blunting emergence coughing 10 and 30 minutes at recovery after extubation (P = 0.035- P= 0.005). The incidence of sore throat was significantly lower in the alkalinized 2% lidocaine group at the recovery at 10 and 30 min after extubation(p = 0.001).
Conclusion: The present study showed that the intracuff alkalinized 2% lidocaine was superior to lidocaine alone or saline in decreasing the incidence of emergence coughing and sore throat during the recovery room after extubation.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 941 ISSN: 1027-3727
cough, sore throat, lidocaine, laminectomy, prone positon, alkalinized lidocaine
سرفه , گلودرد , لیدوکایین, لامینکتومی, پوزیشن پرون, لیدوکایین قلیایی
935
941
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1285-3&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/23
1395/8/2
2016/12/7
1395/9/17
Alireza
Mahoori
Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran
علیرضا
ماهوری
ar_mahoori@yahoo.com
00319475328460017408
00319475328460017408
No
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ارومیه، ارومیه، ایران
Shahryar
Sane
Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran
شهریار
صانع
shahryarsane@yahoo.com
00319475328460017409
00319475328460017409
Yes
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ارومیه، ارومیه، ایران
Mitra
Golmohammadi
Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran
میترا
گل محمدی
00319475328460017410
00319475328460017410
No
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ارومیه، ارومیه، ایران
Hedyeh
Rezaei
Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran
هدیه
رضایی
00319475328460017411
00319475328460017411
No
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ارومیه، ارومیه، ایران
Zahra
Mali
Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran
زهرا
مالی
00319475328460017412
00319475328460017412
No
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ارومیه، ارومیه، ایران
fa
شناسایی ژنهای ویرولانس در سویه های اشریشیا کلی جدا شده از کودکان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری و تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی آنها
Detection of virulence genes in Escherichia coli strains isolated from pediatric with urinary tract infection and their antibiotic resistance profile
پیشرمینه و هدف: عفونت های دستگاه ادراری (UTI) یکی از شایعترین عفونتهای سراسر جهان هستند. مبتلایان به عفونت ادراری اشرشیاکلی (UPEC) پاتوژن اولیه ای که باعث عفونت ادراری می شوند. هدف از انجام این مطالعه شناسایی ژنهای مختلف papC، papG، fimH ، iutA ، sfaS ، ibeA و نیز بررسی میزان حساسیت آنتیبیوتیکی ایزوله های اشریشیاکلی جدا شده از نمونه ادراری می باشد.
مواد و روش کار: در این تحقیق توصیفی- مقطعی، 120 نمونه از کودکان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان در تهران جمعآوری و پس از جداسازی باکتری و استخراج DNA، آزمون های حساسیت آنتی بیوتیکی توسط روش دیسک دیفیوژن با آنتی بیوتیکهای مورد نظر انجام گرفت. حضور ژنهای کلاس papC، papG، fimH ، iutA ، sfaS و ibeA به روش PCR چندگانهای مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که نمونههای اشریشیاکلی جدا شده نسبت به آمیکاسین (100 درصد) حساس و نسبت به آمپیسیلین (60 درصد) مقاومت داشتهاند. فراوانی ژنهای تحت مطالعه papC (58%)، papG(47%)،fimH (85%)، iutA (35%)، sfaS (1%) و ibeA (1%) بود.
بحث و نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ژن fimH و ژن papC شایعترین ژن های شناسایی شده در اشریشیاکلی جدا شده از عفونت دستگاه ادراری بوده است. علت تفاوت نتایج با سایر مطالعات به دلیل تنوع منطقه جغرافیایی میباشد.
Background: Urinary tract infections (UTI) are one of the most common infections worldwide. Uropathogenic Escherichia coli (UPEC), which causes urinary tract infections are the primary pathogens. The aim of this study is to identify different genes papC, papG, fimH, iutA, sfaS, ibeA and antibiotic susceptibility of E. coli strains isolated from urinary tract infection.
Methods: In this study cross-sectional, 120 samples were collected from patients with urinary tract infection referred to children medical Center in Tehran, Iran. Antibiotic susceptibility testing by disk diffusion method was performed according to CLSI guidelines. Thus, DNA extraction was performed from all strains and multiplex PCR was conducted for detection papC, papG, fimH, iutA, sfaS and ibeA virulance genes in all strains.
Results: The results showed that E.coli isolates to amikacin (100%) sensitive and had resistance to ampicillin (60%). Virulence genes prevalence was fimH 85%, papC 58%, papG 47%, iutA 35%, sfaS 1% and ibeA 1%.
Conclusion: The results of this study showed that the most common gene encoding genes fimH and papC adhesion genes in E.coli was isolated from urinary tract infection Fimbriae pap. The difference between the results with other studies due to the diversity of geographic region.
Escherichia coli, virulence genes, pediatric, urinary tract infection, antibiotic resistance.
اشریشیا کلی, ژنهای ویرولانس, کودکان, عفونت دستگاه ادراری, مقاومت آنتیبیوتیکی.
942
949
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1848-3&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/16
1395/3/27
2016/12/72016/09/26
1395/7/5
Mitra
Alishah
Department of Microbiology, School of Basic Sciences, Saveh Branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran
میترا
علیشاه
alm3370@yahoo.com
00319475328460017155
00319475328460017155
No
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
Kumarss
Amini
Department of Microbiology, School of Basic Sciences, Saveh Branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran
کیومرث
امینی
tsalehi@ut.ac.ir
00319475328460017156
00319475328460017156
Yes
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
Taghi
Zahraei Salehi
Microbiology Department, Faculty of Specialize Veterinary Medicine, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
تقی
زهرایی صالح
dr_kumarss_amini@yahoo.com
00319475328460017157
00319475328460017157
No
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
fa
اثر بخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی در بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگی به عنوان مکمل دارو: یک کارآزمایی بالینی کنترل شده
The Effectiveness of Mindfulness-based Cognitive Therapy as an adjunct to pharmacotherapy in Patients with Panic Disorder: A randomized control trial
پیشزمینه و هدف: با توجه به اینکه ذهن آگاهی ممکن است بر سازوکارهای زیربنایی اختلال وحشتزدگی تأثیر بگذارد، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبودی بیماران مبتلابه اختلال وحشتزدگی بهعنوان مکمل دارو است.
مواد و روشها: این پژوهش مطالعهای پیش-آزمایشی از نوع پیشآزمون_ پسآزمون با گروه کنترل (لیست انتظار) و پیگیری میباشد. تعداد 30 بیمار مبتلا به اختلال وحشتزدگی انتخاب و بهطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه تحت دارودرمانی با نوع و دوز یکسان قرار داشتند. گروه آزمایش تحت درمان MBCT قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار بودند. پرسشنامه باور وحشتزدگی، پرسشنامه اضطراب بک، و پرسشنامه افسردگی بک برای جمعآوری دادهها مورد استفاده قرار گرفت. دادهها با آزمونهای تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: بعد درمان، نمرات بیماران گروه آزمایش در زیرمقیاسهای شدت علائم، اضطراب انتظار، فاجعه انگاری بدنی، فاجعه انگاری هیجانی و نارضایتی از خود اختلال وحشتزدگی کاهش معنیداری (05/0 >p) نشان دادند. این تغییرات در پیگیری دوماهه پایدار بود.
بحث و نتیجهگیری: بنابراین درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی با اثرگذاری روی سازوکارهای شناختی و مؤلفههای درگیر در اختلال وحشتزدگی میتواند در بهبودی بیماران مبتلا به این اختلال مؤثر باشد.
Background & Aims: Since mindfulness may be effective in basic mechanisms of panic disorder, this study aimed to evaluate the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy as an adjunct to drug treatment in patients with panic disorder.
Materials & Methods: This pre-experimental study included pre-test/post-test control group (waiting list) and follow-up. Thirty panic patients were selected and randomly assigned into experimental and control groups. Both groups had the same type and dose of medication. The experimental group received MBCT and the control group were on a waiting list. The panic belief inventory, Beck Anxiety Inventory, and the Beck Depression Inventory were used to collect the data and then the data were analyzed using covariance analysis.
Results: After treatment, scores of the experimental group patients revealed significant reduction in severity of symptom, anticipatory anxiety, body catastrophizing, emotional catastrophizing and self-discontent subscales of panic disorder (p<0.05). Also, the changes in two-month follow up were persistent.
Conclusion: Therefore, mindfulness-based cognitive therapy, by affecting cognitive mechanisms and components that are involved in panic disorder, can be effective in improvement of patients with panic disorder.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 958 ISSN: 1027-3727
mindfulness_based cognitive therapy, panic disorder
درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی, اختلال وحشتزدگی
950
958
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2136-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/21
1395/6/31
2016/12/72016/09/262017/01/3
1395/10/14
maryam
mahmoudi
Psychiatry and Behavioral Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, IR Iran
مریم
محمودی
yalda_mahmoody@yahoo.com
00319475328460017158
00319475328460017158
No
مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران
yazdan
naderi
Psychiatry and Behavioral Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, IR Iran
یزدان
نادری
yazdan.nr66@yahoo.com
00319475328460017159
00319475328460017159
No
مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران
abbas
masoudzadeh
Psychiatry and Behavioral Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, IR Iran
عباس
مسعودزاده
masoudzadeh@yahoo.com
00319475328460017160
00319475328460017160
Yes
مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران
fa
اثر دویدن روی نوارگردان بر سطح IGF-1 در جسم مخطط موشهای پارکینسونی شده با القای 6-هیدروکسی دوپامین
TREADMILL RUNNING DOES NOT HAVE PROTECTIVE EFFECT ON IGF-1 LEVEL IN STRIATUM OF PARKINSONIAN RATS INDUCED BY 6-OHDA
پیشزمینه و هدف: در رابطه با اثر محافظتی ورزش روی فرآیندهای تحلیل عصبی توافق وجود ندارد و مکانیزمهای مسئول تأثیر فعالیتهای ورزشی در بیماری پارکینسون مشخص نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر محافظتی چهار هفته دویدن با شدت ملایم روی نوارگردان بر سطح IGF-1، دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز جسم مخطط موشهای پارکینسونی شده با تزریق استریوتاکسی سم عصبی 6-هیدروکسی دوپامین به استراتوم بود.
مواد و روش کار: بیماری پارکینسون با استفاده از تزریق 6-هیدروکسی دوپامین به روش استریوتاکسی به جسم مخطط موشهای نر نژاد ویستار القاء شد. برای تأیید پارکینسونی شدن موشها از آزمون رفتاری چرخش استوانه استفاده شد. موشهای گروه تمرین 30 دقیقه در روز، 5 روز در هفته و 4 هفته روی نوارگردان با سرعت 15 متر بر دقیقه به تمرین پرداختند. اندازهگیری IGF-1، دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز در جسم مخطط به روش الایزا انجام شد.
یافتهها: سطح IGF-1، دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز در جسم مخطط درنتیجه تزریق 6-هیدروکسی دوپامین کاهش یافت. اجرای 4 هفته تمرین نوارگردان پیش از تیمار 6-هیدروکسی دوپامین نتوانست از کاهش سطح این پروتئینها پیشگیری نماید. همچنین نتایج تست استوانه نشان داد که اجرای برنامه دویدن اجباری با شدت ملایم تأثیر پیشگیرانه روی سمپتومهای رفتاری القاء بیماری پارکینسون ندارد.
بحث و نتیجهگیری: 4 هفته دویدن روی نوارگردان با شدت پایین تأثیر محافظتی بر سمپتومهای رفتاری و تغییرات مولکولی در برابر سم عصبی القاء کننده پارکینسون ندارد. برای نتیجهگیری قطعی در رابطه با استفاده پیشگیرانه از ورزش بهعنوان ابزار غیر دارویی حفاظت کننده از سلامت مغز به مطالعات بیشتر با تیمار شدت و مدت متفاوت، نیاز میباشد.
Background & Aims: There is no agreement on the protective effect of exercise on neurodegeneration processes, and the mechanisms responsible for exercise benefits in Parkinson disease (PD) yet. In this study we investigated the protective effect of 4 weeks of treadmill running with low intensity on the IGF-1, dopamine and tyrosine hydroxylase levels in the striatum of parkinsonian rats induced by stereotaxic surgery injection of nervous toxin 6-hydroxydopamine (6-OHDA).
Materials & Methods: PD was induced by the injection of 6-OHDA in the striatum of male Wistar rats. In order to confirm rats with PD, cylinder behavioral rotation test was employed. Training encompassed 30 min/day, 5 days a week for 4 weeks, on the treadmill at the rate of 15 m/min. Measurement of IGF-1, dopamine and tyrosine hydroxilase in the striatum were performed by ELISA.
Results: IGF-1, dopamine and tyrosine hydroxylase levels in striatum were decreased after nervous toxin 6-OHDA injection. 4 weeks of treadmill running prior to 6-OHDA pretreatment could not prevent the level of this protein from decreasing. Furthermore, cylinder test results showed that performing forced running program with low intensity does not have a protective effect on inducing behavioral symptoms of PD.
Conclusion: It is revealed that 4 weeks of treadmill running with low intensity does not have a protective effect on behavioral symptoms and molecular changes against the PD-inducing nervous toxin. For absolute conclusion about the preventive usage of exercise as a protective non-pharmacological tool for brain’s health, further studies with different intensity and duration treatment are needed.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 966 ISSN: 1027-3727
6-hydroxydopamine, Parkinson`s disease, IGF-1, treadmill running
6-هیدروکسی دوپامین, پارکینسون, IGF-1, دوی نوارگردان
959
966
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2432-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/212016/03/14
1394/12/24
2016/12/72016/09/262017/01/32016/11/27
1395/9/7
ziya
fallah mohammadi
mazandaran university
ضیاء
فلاح محمدی
ziafalm@yahoo.com
00319475328460017168
00319475328460017168
Yes
دانشگاه مازندران
fatemeh
mirfakhraei
mazandaran university
فاطمه
میر فخرایی
fatemehmirfakhraei@yahoo.com
00319475328460017169
00319475328460017169
No
دانشگاه مازندران
akbar
hajizadeh-moghaddam
mazandaran university
اکبر
حاجی زاده مقدم
a.hajizadeh@umz.ac.ir
00319475328460017170
00319475328460017170
No
دانشگاه مازندران
hossein
fallah mohammadi
mazandaran university
حسین
فلاح محمدی
hoseinfam@yahoo.com
00319475328460017171
00319475328460017171
No
دانشگاه مازندران
fa
بررسی عملکرد شناختی پس از تماس با سطوح مختلف تراز فشار صوت در مطالعه کارآزمایی بالینی. آیا تراز 65 دسیبل ایمن است؟
Evaluation of cognitive function after exposure to different levels of sound pressure levels in the clinical trial study. Is 65 dB level safe?
پیشزمینه و هدف: علاوه بر اثرات نامطلوب صدا در سیستم شنوایی، میتوان به اثرات غیر شنوایی نیز اشاره کرد که سبب آزار و ناراحتی فیزیولوژیکی و اختلال در عملکردهای شناختی میشود. هدف از مطالعه حاضر تعیین عملکرد شناختی پس از تماس با سطوح مختلف تراز فشار صوت در یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی (Befor after clinical trial) بود که بهمنظور بررسی اثرات صدا بر عملکرد شناختی 12 نفر (6 زن و 6 مرد) از دانشجویان دارای محدوده سنی 22-27 سال و شاخص توده بدنی kg/m2 25-20 دانشگاه علوم پزشکی اصفهان موردبررسی قرار گرفتند. بدین منظور از منبع صوتی با فرکانس مشخص شده در تراز فشار صوت 65،75 و 85 دسیبل و سنجش زمان واکنش با دستگاه "Reaction Timer" برای اندازهگیری عملکرد شناختی استفاده شد. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون آماری pair-T test، Anova (آنالیز واریانس) با سطح معنیدار 05/0 استفاده شد.
یافتهها: با اعمال تراز فشار صوت 65 دسیبل در مقایسه با قبل از اعمال تراز فشار صوت 65 دسیبل منجر به افزایش میانگین زمان واکنش انتخابی رنگها (041/0 = P) و صداها (038/0 = P) بهصورت معنیداری شد. همچنین با افزایش تراز فشار صوت از 65 دسیبل به 75 و سپس 85 دسیبل میانگین زمان واکنش نیز افزایش معنیداری (001/0 > P) داشت.
بحث و نتیجهگیری: علاوه بر تراز فشار صوت 75 و 85 دسیبل محدوده تراز فشار 65 دسیبل را نمیتوان محدوده ایمن برای اثرات غیر شنوایی با توجه به تأثیرات آن بر عملکرد شناختی در نظر گرفت و این موضوع در مشاغلی که افراد با صدای زیاد مواجهه دارند و اختلال در عملکرد شناختی (زمان واکنش، توجه و...) باعث افزایش ریسک میگردد باید بیشتر موردتوجه قرار گیرد.
Background & Aims: In addition to the adverse effects of noise in the auditory system, non-auditory effects can be regarded as factors which cause physiological harassment, discomfort and also disorder in cognitive functions. The present study aimed at determining cognitive function after exposuring to different levels of sound pressure level in a clinical trial study.
Materials & Methods: This study was clinical trial type (before and after clinical trial). In order to evaluate the effects of noise (65, 75 and 85 dB) on cognitive function, 12 students (6 males and 6 females) of Isfahan Medical Science University students between the ages 22 and 27 with BMI 20-25kg/m were studied. To analyze data, the statistical pair-T test was used and ANOVA (P=0.05) was run.
Results: Applying sound pressure level of 65 dB in comparison with prior applying of 65 dB sound pressure level led to average increase in chosen reaction times colors (P=0.041) and sounds (P=0.038) were significant. Also, by increasing the sound pressure level of 65 dB to 75 and then 85 dB reaction time average increase was significant (001/0> P).
Conclusion: Accordingly, the 75 and 85 dB sound pressure level of 65 dB sound pressure range cannot be considered within safe limits for non-auditory effects according to its impact on cognitive function. Besides, this issue in jobs that expose people to high sound leads to disorder in cognitive function (reaction time, attention, etc.) causing the risk which must be taken into consideration.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 975 ISSN: 1027-3727
noise, cognitive function, reaction time, health
صدا, عملکرد شناختی, زمان واکنش, سلامتی
967
975
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2566-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/212016/03/142016/06/8
1395/3/19
2016/12/72016/09/262017/01/32016/11/272016/08/13
1395/5/23
Farhad
Forouharmajd
Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
فرهاد
فروهرمجد
forouhar@hlth.mui.ac.ir
00319475328460017300
00319475328460017300
No
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
Siamak
Pourabdian
Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
سیامک
پورعبدیان
siamakpourabdian@yahoo.com
00319475328460017301
00319475328460017301
No
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
Nazanin
Ahmadi
Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
نازنین
احمدی
nazanin_ahmadi39@yahoo.com
00319475328460017302
00319475328460017302
Yes
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
Samira
Barakat
Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
سمیرا
برکات
S_Barakat@hlth.mui.ac.ir
00319475328460017303
00319475328460017303
No
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
Akbar
Hasanzade
Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
اکبر
حسن زاده
hassanzadeh@hlth.mui.ac.ir
00319475328460017304
00319475328460017304
No
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
fa
مقایسه حافظه کاری در میان بیماران سایکوز ناشی از مصرف مت آمفتامین، بیماران مبتلا به هپاتیت C و بیماران مصرف کننده مت آمفتامین مبتلا به هپاتیت C
Comparison of working memory in the psychotic patients who use methamphetamine and patients with hepatitis and methamphetamine users with hepatitis c virus
پیشزمینه و هدف: در پی تغییرات الگوی مصرف مواد در ایران و تغییر پیامدهای آن بهویژه آسیبهای شناختی پایدار حاصل از مصرف آنها، مطالعه حاضر باهدف مقایسه حافظه کاری در بیماران مبتلا به هپاتیت C، بیماران سایکوز ناشی از سوءمصرف متآمفتامین و بیماران سایکوز ناشی از سوءمصرف متآمفتامین که مبتلا به هپاتیت C هستند، انجام شد.
مواد و روش کار: در پژوهش علّی-مقایسهای حاضر، تعداد 90 نفر واجد معیارهای ورود به پژوهش از بیمارستان رازی تهران و مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه تهران به شیوهی در دسترس انتخاب شدند. آزمون N-back (کرچنر، 1958) برای پژوهش فعلی به کار گرفته شد. جهت تحلیل دادهها از شاخصهای مرکزی و پراکندگی و همچنین تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی توکی استفاده گردید.
یافتهها: بین سه گروه در مؤلفههای حافظه کاری (نمره کلی=01/0p<، پاسخ نادرست و زمان واکنش= 001/0p<) تفاوت معنیداری وجود داشت. با توجه به نتایج آزمون تعقیبی، میانگین نمره کلی برای بیماران سایکوز ناشی از سوءمصرف مت آمفتامین بهطور معنیداری نسبت به دو گروه دیگر کمتر، میانگین پاسخ نادرست آنها نسبت به دو گروه دیگر بیشتر، همچنین میانگین زمان واکنش این گروه نسبت به دو گروه دیگر کمتر بود.
بحث و نتیجهگیری: مصرف طولانیمدت متآمفتامین از طریق ایجاد آسیبهای عصب-روانشناختی در نواحی مغزی، سبب اختلال در حافظه کاری میشود که موجب نقص در کارکردهای اجرایی، توجه و ... میشود. لذا شناسایی این عوامل میتواند علاوه بر درک بهتر مشکل، کاهش عودها، بستری شدنهای مکرر و سایر پیامدهای منفی آنها، به ارائهی راهکارهای مختلف درمانی منجر شود.
Background & Aims: Following the changes in substance abuse pattern and its consequences in Iran, especially constant cognitive impairments resulting from their use, this study aimed to compare working memory in psychotic patients who use methamphetamine and patients with hepatitis C and methamphetamine users with hepatitis C virus.
Materials & Methods: In this casual-comparative study, a total of 90 patients of Razi hospital in Tehran and AIDS Research Center at Tehran University who met the inclusion criteria were selected through convenient sampling. The n-back test (Kirchner, 1958) was used in the current study. Data were analyzed by the central and dispersion indexes and the Multivariate Analysis of Variance as well as the Tukey test.
Results: There was a significant difference between the three groups in working memory components (overall score = p < 0.01, incorrect answer and reaction time = p < 0.001). According to the results of the post hoc test, the average of the overall score for psychotic patients who use methamphetamine was significantly less and the average of the incorrect answer was more than the other two groups, also the average reaction time was lower than the other two groups.
Conclusion: Long-term use of methamphetamine causes impairment in working memory through creating neuropsychological damage in brain regions, which in turn leads to deficits in executive functions, attention and so on. Therefore, in addition to help in better understanding of the problem, reducing relapses, frequent hospitalizations and other negative outcomes, identifying these factors could lead to different therapeutic strategies.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 986 ISSN: 1027-3727
working memory, psychosis, methamphetamine use, hepatitis c
حافظهی کاری, سایکوز, مصرف متآمفتامین, هپاتیتC
976
986
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2569-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/212016/03/142016/06/82016/06/7
1395/3/18
2016/12/72016/09/262017/01/32016/11/272016/08/132016/07/25
1395/5/4
Fatemeh
Niyati
Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran
فاطمه
نیتی
Farzad_akhtari@yahoo.com
00319475328460017267
00319475328460017267
No
دانشگاه آزاد اسلامی کرج، کرج، ایران
Mohammad Mahdi
Zakeri
Kharazmi University, Tehran, Iran
محمد مهدی
ذاکری
zakeri.m.m21169@gmail.com
00319475328460017266
00319475328460017266
Yes
دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
Farzad
Akhtari
Ardabil Branch, Islamic Azad University, Ardabil, Iran
فرزاد
اختری
Farzad_akhtari@yahoo.com
00319475328460017268
00319475328460017268
No
، دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل، اردبیل، ایران
zarife
sohrabi
Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran
ظریفه
سهرابی
zarife.sohrabi@yahoo.com
00319475328460017269
00319475328460017269
No
، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
shoresh
hatampor
Payame Noor University, Urmia, Iran
شورش
حاتم پور
shoresh.hatam@yahoo.com
00319475328460017270
00319475328460017270
No
دانشگاه پیام نور ارومیه، ارومیه، ایران
fa
ارزیابی بیان ایمونوهیستوشیمیایی ماتریکس متالوپروتئیناز ٢ در آملوبلاستومای داخل استخوانی توپر ، یونی سیستیک و محیطی
EVALUAION OF IMMONOHISTOCHEMICAL EXPRESSION OF MATRIX METALLOPROTEINASE-2 (MMP-2) IN INTRAOSSEUS SOLID, UNICYSTIC AND PERIPHERAL AMELOBLASTOMA
پیشزمینه و هدف: آملوبلاستوما توموری با رشد آهسته و تهاجم موضعی و احتمال عود بالا میباشد. مکانیسم تهاجم آملوبلاستوما بهطور کامل شناخته نشده و به درمان مشخصی برای هر یک از انواع املوبلاستوما در مطالعات قبلی اشاره نشده است. ماتریکس متالوپروتئینازها (MMPs) مخصوصاً MMP-2 منجر به تخریب ماتریکس و درنتیجه افزایش تهاجم و القای انژیوژنز میشوند. به همین دلیل در این مطالعه به ارزیابی بیان ایمونوهیستوشیمیایی MMP-2 در املوبلاستومای داخل استخوانی توپر، یونی سیستیک و محیطی پرداختهایم.
مواد و روش کار: بلوکهای پارافینه شامل ١٠ مورد املوبلاستوما توپر (٥مورد فولیکولار و ٥ مورد پلکسی فرم)، ٢٠ مورد املوبلاستومای یونی سیستیک (٥ مورد لومینال و ٥ مورد اینترالومینال و ١٠ مورد مورال) و ١٠ مورد املوبلاستومای محیطی که در فرمالین ١٠درصد فیکس شده بود مورد استفاده قرار گرفت. پس از تأیید نمونهها بهوسیله بازنگری لامهای موجود، نمونهها با طول کافی اپیتلیوم با روش IHC برای مارکر MMP-2 رنگآمیزی شدند.
یافتهها: تمام نمونههای املوبلاستومای توپر بیان مثبت MMP-2 را نشان دادند. املوبلاستومای توپر و یونی سیستیک مورال بیان بالای این آنزیم را بروز دادند که بهطور معناداری با املوبلاستومای محیطی و یونی سیستیک لومینال و اینترالومینال اختلاف داشت. (p<0.05)
بحث و نتیجهگیری: در این مطالعه نشان داده شد که بروز بالاتری از بیان MMP-2 در انواع توپر و یونی سیستیک مورال وجود دارد. این نتایج میتواند رفتار کلینیکی تهاجمیتر و نیاز به درمان تهاجمیتر برای این انواع از املوبلاستوما را نشان دهد. درحالیکه انواع محیطی و یونی سیستیک لومینال و یونی سیستیک اینترا لومینال با بیان کمتر این پروتئاز احتمال بروز رفتار بالینی خوشخیمتر و پاسخ مناسب به درمانهای محافظهکارانه را دارند.
Background & Aims: Ameloblastoma is a slow growing, locally invasive epithelial odontogenic tumor and high rate of recurrence. Mechanisms involving ameloblastoma invasiveness are poorly understood, and no definitive treatment procedures for individual variants are mentioned in the literature. Matrix metalloproteinases (MMPs) especially MMP-2 causes degradation of the matrix thereby promoting invasion and also in the induction of angiogenesis. Therefore, in this study we aimed to evaluate immunohistochemical expression of MMP-2 in intraosseous multicystic, unicystic and peripheral ameloblastoma.
Materials & Methods: In this study, paraffinized blocks including 10 multicystic ameloblastoma (5 pelxiform type, 5 follicular type), 10 mural unicystic, 10 unisystic (5 luminal type, 5 intraluminal type) and 10 peripheral were used. After preparing 4 micrometer blocks, the samples were stained by immunohistochemistry method for marker MMP-2.
Result: All samples showed positive MMP-2 expression. Multicystic ameloblastoma and mural unicystic ameloblastoma showed strong expression, significantly different with peripheral and luminal, intraluminal unicystic types (p<0.05).
Conclusion: According to higher rate of MMP-2 expression in solid ameloblastoma and mural unicystic type, more aggressive clinical behavior and treatment is expected in these types. In contrast peripheral and luminal, intra luminal unicystic types by lower expression of this protease are more likely to have benign clinical behavior and respond to more conservative treatment.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 995 ISSN: 1027-3727
Ameloblastoma, MMP-2 protein, immunohistochemistry
املوبلاستوما ,پروتئین MMP-2, ایمونوهیستوشیمیایی
987
995
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2678-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/212016/03/142016/06/82016/06/72016/08/5
1395/5/15
2016/12/72016/09/262017/01/32016/11/272016/08/132016/07/252016/10/4
1395/7/13
negar
babaie
babol dental university
نگار
بابایی
negarbabaei12@yahoo.com
00319475328460017216
00319475328460017216
No
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بابل
safoora
siefi
babol dental university
صفورا
سیفی
sf_seify@yahoo.com
00319475328460017217
00319475328460017217
No
دانشکده دندانپزشکی بابل
negar
sarrafan
urmia dental faculy of babol university of medical science
نگار
صرافان
sarrafannegar@yahoo.com
00319475328460017218
00319475328460017218
No
دانشکده دندانپزشکی ارومیه
jahanshah
salehinejad
mashhad dental university
جهانشاه
صالحی نژاد چایجانی
salehinejadj@mums.ac.ir
00319475328460017219
00319475328460017219
No
دانشکده دندانپزشکی مشهد
hemmat
gholi nia
babol dental university
همت
قلی نیا
negarbabaei12@yahoo.com
00319475328460017220
00319475328460017220
No
دانشکده دندانپزشکی بابل
hamid
abbaszadeh
babol dental university
حمید
عباس زاده
hamidabbaszade@yahoo.com
00319475328460017221
00319475328460017221
Yes
دانشکده دندانپزشکی بابل
fa
مطالعه سطح سرمی ویتامین د کلسیم و پاراتیرویید هورمون در بیماران مبتلا به سل و مقایسه باگروه کنترل
Study of seroum levels of vitamine D, calcium and parathyroid hormone in patient with tuberculosis and comparison with control group (a case control study)
پیشزمینه و هدف: مطالعات مختلف نشانگر این موضوع میباشد که ویتامین D تأثیر مستقیم بر روی عملکرد نرمال سیستم دفاعی ذاتی و اکتسابی داشته و نقش تنظیمکننده بر روی سیستم ایمنی دارد. سطوح سرمی این ویتامین در استعداد ابتلا و نتایج حاصل از درمان بسیاری از بیماریهای عفونی تأثیر دارد.
مواد و روش کار: در این مطالعه مشاهدهای مورد شاهدی و مقطعی سطح سرمی ویتامین D، هورمونهای PTH و ca در 44 بیمار مبتلا به اشکال بالینی مختلف سل با گروه کنترل مقایسه شد.
یافتهها: در این بررسی سطح سرمی ویتامین D در گروه بیماران TB (با متوسط 99/15 ± 07/15) بهصورت معنیداری کمتر از سطح ویتامین در گروه کنترل (با متوسط 88/9 ± 88/16) بوده است (P value= 0.05). سطح کلسیم نیز در بیماران مبتلا به TB با متوسط (59/0 15/9) بهصورت معنیداری کمتر از گروه کنترل (با متوسط 26/0 ± 53/9) بوده است (P Value < 0.001). سطح هورمون PTH در گروه بیماران (با متوسط 73/21 ± 08/33) تفاوت معنیداری با گروه کنترل با متوسط (1/19 ± 2/38) نداشته است (P value = 0.178).
بحث و نتیجهگیری: از این مطالعه چنین بر میآید که کمبود ویتامین D و کلسیم سرم میتواند بهعنوان ریسک فاکتوری برای بروز بیماری TB در مواردی که توجیه دیگری برای بروز این بیماری وجود نداشته باشد عمل کند.
Background & Aims: Numerous studies showed that vitamin D has direct effect on the innate and acquired immune system. Serum levels of vitamin D play an important role in the incidence of infectious disease and also the outcome of its treatment.
Materials & Methods: In this observational and cross-sectional study, the serum levels of vitamin D, calcium, and, PTH in 44 patients with different forms of tuberculosis were compared with the control group.
Results: In this study serum level of vitamin D in patients (mean 15.07± 15.99) was significantly lower than the control group (mean: 16.88±9.88) (p = 0.05). Serum level of calcium in patients group (9.15±0.59) was significantly (P < 0.001) lower than the control group (9.53 ± 0.26). Serum level of PTH in patient group (33.08 ± 21.73) did not have significant difference with the control group (38.2 ± 19.1) (p = 0.178).
Conclusion: According to this study low serum level of vitamin D and calcium may be a risk factor for reactivation of TB in some patients.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 1002 ISSN: 1027-3727
Vit D, Calcium, PTH, Tuberculosis.
ویتامین D, کلسیم, PTH, سل
996
1002
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2689-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/212016/03/142016/06/82016/06/72016/08/52016/08/7
1395/5/17
2016/12/72016/09/262017/01/32016/11/272016/08/132016/07/252016/10/42016/12/5
1395/9/15
Naser
Gharebaghi
Urmia medical univercity
ناصر
قره باغی
Naser.Gharebaghi@yahoo.com
00319475328460017227
00319475328460017227
Yes
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
Alireza
Nikonejad
Urmia medical univercity
علیرضا
نیکونژاد
hospital_taleghani@yahoo.com
00319475328460017228
00319475328460017228
No
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
fa
عنوان: بررسی تاثیر مکمل یاری با ویتامین D بر فشار خون و درصد توده چربی بدن در افراد پره دیابتی
The effect of vitamin D supplementation on blood pressure in prediabetic adults: a randomized clinical trial
پیشزمینه و هدف: در مطالعات مشاهدهای و اپیدمیولوژیک متعددی ارتباط معنیداری بین سطح سرمی ویتامین D با فشارخون و چاقی مشاهده شده است. احتمال ابتلا به فشارخون در افراد پره دیابتی بیش از افراد با قند خون نرمال میباشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی سه ماه مکمل یاری با 1000IU ویتامین D بر فشارخون و درصد توده چربی در افراد پره دیابتی میباشد.
مواد و روش کار: نمونه آماری تحقیق را 120 فرد پره دیابتی در محدوده سنی 18-70 سال تشکیل داده است. در این مطالعه بیماران بهصورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. افراد در گروه مداخله به مدت 3 ماه IU 1000 در روز ویتامین D و شرکتکنندگان در گروه کنترل روزانه یک قرص دارونما دریافت نمودند. میزان سرمی ویتامین D، میزان فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، دور کمر، درصد توده چربی بدن و نیز میزان فعالیت فیزیکی، دریافت غذایی و میزان قرارگیری شرکتکنندگان در برابر نور آفتاب در دو گروه مداخله و کنترل و در ابتدا و انتهای مطالعه موردبررسی آماری قرار گرفت. بهمنظور تعیین نرمالیتی دادهها از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف استفاده شده و کلیه آنالیزها، با استفاده از نرمافزار SPSS 17 انجام گرفته و p-value<0.05 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: در انتهای مطالعه سطح سرمی ویتامین D در گروه مداخله بهطور معنیداری افزایش یافت، ولی فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین درصد توده چربی بدن تغییر معنیداری نداشت.
بحث و نتیجهگیری: بحث و نتیجهگیری: مکمل یاری با ویتامین D به مدت سه ماه موجب بهبود فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین درصد توده چربی بدن در افراد پره دیابتی نشد.
Background & Aims: Vitamin D plays several important roles in human body. Studies showed that low serum 25(OH) D results in hyperglycemia, hypertension and cardiovascular disease. The objective of current study was to examine the effect of 3-month supplementation with 1000IU vitamin D on blood pressure in prediabetic adults.
Materials & Methods: In a 3 month randomized clinical trial, 120 eligible subjects were randomly assigned to vitamin D or placebo group; they were stratified according to percentage of body fat mass in four blocks to receive 1000 IU/daily vitamin D or an identical placebo tablet for 3 months, respectively. Participants were adults aged 18-70 years old with prediabetes. Systolic blood pressure (SBP), diastolic blood pressure (DBP), serum 25(OH)D levels, BMI, waste circumference, percentage of body fat mass (FM), physical activity, sun exposure, energy and macro nutrient intake were assessed before and after the intervention.
Results: In the intervention group serum levels of 25(OH) D increased significantly (from19.36 to 30.48, P< 0.001); systolic blood pressure decreased in vitamin D group significantly (p=0.002), but the changes from baseline was not significantly different between the vitamin D and placebo group.
Conclusion: The daily supplementation of 1000IU vitamin D for 3 months has no effect on the blood pressure.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 1011 ISSN: 1027-3727
prediabetes, vitamin D supplementation, blood pressure
مکمل یاری با ویتامین D, فشار خون سیستولیک, فشارخون دیاستولیک, پره دیابت
1003
1011
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2773-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/212016/03/142016/06/82016/06/72016/08/52016/08/72016/09/23
1395/7/2
2016/12/72016/09/262017/01/32016/11/272016/08/132016/07/252016/10/42016/12/52016/12/10
1395/9/20
Farzaneh
Ghassemi
Department of Nutrition, Faculty of Medicine, Urmia University of Medical Science, Urmia, Iran
فرزانه
قاسمی
farzaneh.ghassemit@gmail.com
00319475328460017237
00319475328460017237
Yes
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
Parvin
Ayremlou
Department of Epidemiology, Tehran University of Medical Science, Tehran, Iran
پروین
آیرملوی
p.ayremlou@gmail.com
00319475328460017238
00319475328460017238
No
دانشگاه تهران
Rasoul
Zarrin
Urmia University of Medical Science, Urmia, Iran
رسول
زرین
rasoulzarrin@uqconnect.edu.au
00319475328460017239
00319475328460017239
No
دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
fa
مقایسهی تأثیر سلولهای مزانشیمی مشتق از مغز استخوان و سلولهای مزانشیمی تحریکشده با لیپوپلی ساکارید (LPS) در التیام زخم ناشی از سوختگی پوستی درجه سه در موش
COMPARISON EFFECT OF BONE MARROW DERIVED MESENCHYMAL STEM CELLS AND STIMULATED BONE MARROW MESENCHYMAL STEM CELLS WITH LPS ON HEALING OF INDUCED THIRD-DEGREE SKIN BURN IN MOUSE
پیشزمینه و هدف: سوختگی اثر جبرانناپذیریری در افراد آسیبدیده ایجاد میکند. مطالعات نشان میدهد سلولهای مزانشیمی مغزاستخوان از طریق تولید فاکتورهای رشد و تمایز به سلولهای رده مزودرمال میتوانند در درمان آسیبهای بافتی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین تحریک سلولهای مزانشیمی با لیپوپلی ساکارید قابلیت درمانی سلولها را درترمیم آسیبهای بافتی افزایش داده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تزریق زیرجلدی سلولهای مزانشیمی تحریکشده با لیپوپلی ساکارید در التیام جراحات سوختگی پوستی درجه سه در موش سوری و مقایسهی آن با سلولهای مزانشیمی تحریک نشده میباشد.
مواد و روش کار: تعداد 27 سر موش سوری نر تحت القاء سوختگی درجه 3 قرار گرفتند. متعاقب تقسیمبندی موشها در سه گروه کنترل، مزانشیم وال پی اس، یک ساعت پس از اعمال سوختگی موشها به ترتیب تحت تزریق زیرجلدی در ناحیه سوختگی با بافر فسفات سالین، سلولهای مزانشیمی و سلولهای مزانشیمی تحریک شده با لیپوپلی ساکارید (1 میلیون سلول در حداکثر حجم l400µ بافر فسفات سالین) قرار گرفتند. جهت بررسی سرعت روندترمیم آسیب در طی پروسهی درمانی 21 روزه، مقاطع بافتی در روزهای 7، 14 و 21 پس از القاء سوختگی تهیه گردید و رنگآمیزیهای بافتی هماتوکسیلین ائوزین و ماسون تری کروم انجام پذیرفت.
یافتهها: اندازهگیری ضخامت بافت جوانهای، رگزایی، تکثیر فیبروبلاستی و رسوب کلاژن نتایج مثبت معنیداری در دو گروه مزانشیم و آل پی اس نسبت به گروه کنترل نشان دادند (P<0.05). همچنین گروه آل پی اس به لحاظ رسوب کلاژن و سرعت روند بهبود نسبت به گروه مزانشیم برتری داشت.
بحث و نتیجهگیری: تحریک سلولهای مزانشیمی با لیپوپلی ساکارید پتانسیل ترمیمی سلولها را در برخی فاکتورهای درمان آسیب سوختگی افزایش میدهد.
Background & Aims: Burning provides irreparable effects on the affected patient. Several studies show that these cells may contribute to tissue regeneration whether through producing a variety of bioactive growth factors and/or by differentiation into mesoderm lineage. Several studies demonstrate that stimulated mesenchymal stem cells have more therapeutic potential than unstimulated cell in accelerate tissue wound healing. The aim of the present study was to investigate the effect of subcutaneous administration of stimulated bone marrow-derived mesenchymal stem cells with lipopolysaccharide in repairing or regeneration of skin wounds induced by third-degree burn and to compare it with unstimulated Mesenchymal stem cell in mouse model.
Materials & Methods: The third-degree skin burn was induced on male mice (N=27). After 1 hour, based on the equal physical condition mice were randomly divided into three separate groups which included control, mesenchyme and LPS groups and then respectively subcutaneously administered with phosphate buffered saline (PBS; 400 µl), mesenchymal stem cells and stimulated mesenchymal stem cells with LPS (106 cell in 400µl PBS) at the burn site. In order to check the speed of the process of 21-days wound repair, tissue section at days 7, 14, and 21 after induction of burn were prepared and stained with hematoxylin/eosin and Masson’s trichrome.
Results: Considering investigated parameters including formation of granulation tissue, angiogenesis, fibroblast proliferation, collagen deposition and the rate and quality of healing of third-degree thermal burns were significantly accelerated in mesenchyme and LPS groups when compared to the control group (P<0.05). As well as LPS group in comparison to mesenchymal group was superior in collagen deposition and rate of wound healing.
Conclusion: The results demonstrate that stimulate cells whit LPS improve BMScʼs therapeutic effect in some factors of burn wound healing.
SOURCE: URMIA MED J 2017: 27(11): 1024 ISSN: 1027-3727
Burn, Healing, Stimulated Bone marrow-derived mesenchymal cell, lipopolysaccharide
کلیدواژهها: سوختگی, التیام, سلول مزانشیمی تحریک شده, لیپوپلی ساکارید
1012
1024
http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2867-1&slc_lang=fa&sid=1
2016/10/232016/06/162016/09/212016/03/142016/06/82016/06/72016/08/52016/08/72016/09/232016/10/10
1395/7/19
2016/12/72016/09/262017/01/32016/11/272016/08/132016/07/252016/10/42016/12/52016/12/102017/01/7
1395/10/18
Leila
Soleimany
Department of Biology, Faculty of Science, Urmia University, Urmia, Iran
لیلا
سلیمانی
lsoleimany@yahoo.com
00319475328460017387
00319475328460017387
Yes
گروه بیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
Samad
Zare
Department of Biology, Faculty of Science, Urmia University, Urmia, Iran
صمد
زارع
s.zare@urmia.ac.ir
00319475328460017388
00319475328460017388
No
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
Rahim
Hobbenaghi
Department of Pathobiology, Urmia University, Urmia, Iran
رحیم
حب نقی
Hobbenaghi @gmail.com
00319475328460017389
00319475328460017389
No
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
Nowroz
Delirezh
Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
نوروز
دلیرژ
n.delirezh@urmia.ac.ir
00319475328460017390
00319475328460017390
No
گروه میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ایران
Kiavash
Hushmandi
Department of Veterinary Science, Shahid Chamran University, Ahvaz, Iran
کیاوش
هوشمندی
Kiavash.Hoshmandi@Gmail.com
00319475328460017391
00319475328460017391
No
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران