TY - JOUR T1 - AN INTERVENTIONAL STUDY BASED ON COGNITIVE-ANALYTICAL THERAPY IN INDIVIDUALS WITH BORDERLINE PERSONALITY DISORDER AND EVALUATION OF SYMPTOM CHANGES AFTER TREATMENT: A SINGLE CASE STUDY TT - مطالعه مداخله‌ای مبتنی بر روان درمانگری شناختی- تحلیلی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و ارزیابی تغییرات در نشانگان، بعد از ارائه درمان: پژوهش مورد منفرد JF - URMIAMJ JO - URMIAMJ VL - 32 IS - 7 UR - http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5293-fa.html Y1 - 2021 SP - 500 EP - 515 KW - Borderline Personality Disorder KW - Cognitive-Analytical Psychotherapy KW - Change Evaluation KW - Individual Case Study N2 - پیش‌زمینه و هدف: درمان شناختی-تحلیلی اختلال شخصیت مرزی بر فرآیند فرمول‌بندی مجدد پیرامون مسئله مورد هدف و ارتباط آن‌ها در مشکلات فعلی بیمار تمرکز دارد. این درمان، با تأثیر در کاهش سردرگمی و اشتغالات ذهنی بیماران، سبب بهبود شده و بیمار را در خصوص آشکار ساختن منشأ و نحوه مقابله با فرآیندهای آسیب‌زا توانمند می‌سازد. پژوهش حاضر اثربخشی این درمان را بر بهبود و کاهش نشانگان اختلال شخصیت مرزی در بیماران مبتلا موردبررسی قرار داده است. مواد و روش: این پژوهش در چهارچوب طرح تجربی از نوع خطوط پایه چندگانه پلکانی، با فرآیند درمان، طی 16 جلسه و دوره پیگیری یک و سه‌ماهه بر روی سه بیمار منتخب، از میان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بستری‌شده در بخش مسمومیت بیمارستان طالقانی شهر ارومیه در سال 99، بر اساس ارجاع متخصص اعصاب و روان و انجام مصاحبه بالینی و نتایج آزمون چند محوری بالینی میلون سه (MCMI-III) Millon Clinical Multiaxial Inventory-II، (افراد با نمره 84<BR) انجام شد. مقیـاس شخصـیت مـرزی (STB،2001) پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان گراتز و روئم (٢٠٠٤)Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS) و نیز مقیاس تکانشوری بارات (BIS) Barat Impulsivity Questionnaires به‌عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان دادند بهبودی در خرده مقیاس‌های اختلال شخصیت مرزی مشهود بوده و میزان بهبودی کلی در بین سه بیمار (به‌طور تقریب 80درصد) به دست آمده است که نشانگر اثربخشی درمان شناختی -تحلیلی در کاهش علائم بیماران مبتلا به اختلال مذکور بود. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روان درمانگری شناختی-تحلیلی در کاهش علائم مؤثر بوده است، به‌طوری‌که درمان موجب تغییرات معنادار در علائم هر سه بیمار مبتلا شد و اثرات درمان تا دوره پیگیری ادامه یافت. M3 10.52547/umj.32.7.500 ER -