TY - JOUR T1 - TT - مقاسیه اثرات تیوپنتال سدیم با کتامین + میدازولام در بیهوشی برای انجام الکتروشوک درمانی از نظر مدت زمان تشنج JF - URMIAMJ JO - URMIAMJ VL - 15 IS - 3 UR - http://umj.umsu.ac.ir/article-1-72-fa.html Y1 - 2004 SP - 9 EP - 15 N2 - پیش زمینه و هدف: الکتروشوک درمانی، عبارت است از تحریک سیستم عصبی مرکزی که باعث فعالیت تشنجی شده و یک درمان ثابت شده برای افسردگی شدید در بیمارانی است که به درمان دارویی پاسخ نمی دهند. عموما، اعتقاد براین است که طولانی شدن مدت تشنج باعث بهبود پروسه درمان می شود. از آنجا که کتامین بر خلاف سایر داروهای وریدی رایج در بیهوشی می تواند باعث کاهش آستانه تشنج گردد، به لحاظ تئوریک می توان انتظار داشت که کاربرد این دارو ضمن ایجاد بیهوشی برای انجام الکتروشوک درمانی موجب کاهش آستانه تشنج و در نتیجه بهبود اثرات درمانی آن گردد. مواد و روش: در این کارآزمایی بالینی آینده نگر تعداد 40 بیمار 50 تا 20 ساله که برای درمان افسردگی کاندیدای الکتروشوک درمانی شده بودند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند در گروه اول برای بیهوشی از تیوپنتال سدیم (3 mg/kg) و در گروه دوم از کتامین (1 mg/kg) بعلاوه میدازولام (1 mg/70kg) استفاده شد. در هر دو گروه برای ایجاد شلی عضلانی سوکسینیل کولین (0.5 mg/kg) بکار رفت. پس از آن بیماران الکتروشوک با دوز استاندارد دریافت نمودند. زمان تشنج و مدت ریکاوری در هر دو گروه اندازه گیری شد. بیماران در ریکاوری از نظر بروز هذیان تحت نظر قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد زمان متوسط تشنج در گروه تیوپنتال سدیم 28.2 ثانیه و در گروه کتامین 35.6 ثانیه می باشد. که این اختلاف از نظر آماری معنی دار است. (p=0.004) متوسط زمان ریکاوری در گروه تیوپنتال سدیم 21.82 دقیقه و در گروه کتامین 23.24 دقیقه اندازه گیری شد که از نظر آماری معنی دار نیست (p=0.225) میانگین بروز هالوسیناسیون در هر دو گروه مساوی بود. (%5).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و سایر تحقیقات انجام گرفته در این زمینه، می توان گفت استفاده از کتامین به عنوان داروی بیهوشی سبب افزایش زمان تشنج و بهبود اثر درمانی الکتروشوک، بدون تاثیر قابل ملاحظه بر روی زمان ریکاوری می گردد. M3 ER -