TY - JOUR T1 - TT - مطالعه لکتین هیستوشیمیایی تغییرات تکاملی گلیکوکانژوگیت ها در سلول های نوتوکورد در اوایل دوران مورفوژنز در موش JF - URMIAMJ JO - URMIAMJ VL - 14 IS - 3 UR - http://umj.umsu.ac.ir/article-1-178-fa.html Y1 - 2003 SP - 9 EP - 15 N2 - پیش زمینه و هدف: نوتوکورد یکی از ساختارهای محوری جنینی با منشاء مزودرمی است که علاوه بر نقش ساختمانی و پشتیبانی در القای بافت های مجاور خود و تمایز آنها مانند لوله عصبی، سومایتها و آندودرم نقش دارد. هدف این تحقیق مشخص ساختن گلیکوکانژوگیت ها در سلول های نوتوکوردی و مزانشیم مجاور آن در اثنای دوره جنین زایی می باشد. مواد و روش: برای این منظور از جنین های موش در فاصله روزهای دهم تا چهاردهم جنینی استفاده گردید. پس از فیکس جنین ها و پردازش آنها، در پارافین قالب گیری شدند و مقاطع 6 میکرومتری از آنها تهیه گردید. سپس مطالعات هیستوشیمیایی لکتین ها به کمک چهار لکتین کنزوگه شده با (Horse Radish Peroxidase) HRP انجام گرفت. لکتین های مورد استفاده عبارت بودند از: (MPA) Maclura Pomifera و(WFA) Wistaria Floribunda که به قند انتهایی (D-Gal NAc) N-acetylgalactosamine باند می شوند و Lotus tetragonolobus (LTA) و Ulex Europeus (UEA1) که برای قند انتهایی فوکوز به صورت a-L Fucose اختصاصی می باشند. یافته ها: نتایج حاصله نشان دادند که قند انتهایی فوکوز احتمالا در تکامل نوتوکورد دخالت دارد اما در تمایز سلول های مزانشیمی اطراف آن تاثیر ندارد. از طرفی سلول های نوتوکوردی و مزانشیم اطراف آن در روزهای جنینی مورد مطالعه با لکتین های MPA و WFA که برای قند انتهایی ان استیل گالاکتوز آمین اختصاصی می باشند، واکنش شدیدی نشان دادند بنابراین ممکن است این قند در تکامل نوتوکورد و تمایز بافت های مزانشیمی اطراف آن دخالت داشته باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، گلیکوکانژوگیت های سطح سلول های نوتوکوردی با قندهای انتهائی ان استیل گالاکتوز آمین و فوکوز احتمالا در تکامل نوتوکورد و القای مزانشیم اطراف آن در اثنای تکامل تاثیر دارند که با پیشرفت تکامل تغییر می نمایند و احتمالا این تغییرات از نظر ژنتیکی تنظیم می گردد. M3 ER -