پیش زمینه و هدف: انواژیناسیون روده‌ای یکی از عوامل شایع انسداد روده‌ای در کودکان و شیرخواران می‌باشد. اولترا سونوگرافی به‌عنوان یک روش تشخیصی قابل اعتماد و دقیق مطرح می‌باشد. با این‌که درمان اولیه در این بیماری ریداکشن تحت هدایت روش‌های رادیولوژیک می‌باشد، ولی انجام این روش در موارد نکروتیک و یا پرفوراسیون، نباید صورت پذیرد. پیش بینی وجود نکروز روده‌ای براساس روش‌های کلینیکی و رادیولوژیک دشوار می‌باشد. به‌نظر می‌رسد استفاده از اولترا سونوگرافی کالرداپلر در بهبود پیش‌بینی وضعیت روده‌ای در انواژیناسیون مفید و سودمند واقع گردد. هدف از این تحقیق تعیین دقت سونوگرافی کالرداپلر در مشخص کردن میزان وایابلیته(Viability) روده درگیر و مشخص کردن احتمال نیاز به مداخله جراحی بود.

مواد و روش کار: 75 بیمار مبتلا به انواژیناسیون در ابتدا توسط سونوگرافی و سپس توسط کالرداپلر بررسی شدند تا قدرت تشخیص و پیش‌بینی این ابزار ارزیابی گردد.

یافته‌ها: کالر داپلر وجود جریان خون در ناحیه انواژیناسیون را در 70 بیمار از 75 بیمار شرکت کننده، تشخیص داد. از این تعداد 46 بیمار (4/61درصد) تحت درمان جااندازی غیرجراحی قرار گرفتند و 29 بیمار (6/38درصد) تحت جراحی قرار گرفتند. چهار بیمار از پنج بیماری که کالر داپلر در آن جریان خون نشان نداد، تحت رزکسیون روده‌ای قرار گرفتند و از 24 بیمار باقیمانده تنها برای سه مورد رزکسیون روده‌ای انجام شد که این اختلاف از نظر آزمون‌های آماری انجام گرفته، کاملاً معنی‌دار بوده است (007/0=p).

بحث و نتیجه‌گیری: اولتراسونوگرافی یکی از روش‌های دقیق و موثر در تشخیص سریع انواژیناسیون می‌باشد. همچنین با استفاده از سونوگرافی کالر داپلر می‌توان وضعیت روده‌ای را بررسی نموده و احتمال نیاز به جراحی و پروگنوز بیماری را در کوتاه‌ترین زمان ممکن تعیین نمود.

مجله پزشکی ارومیه، دوره بیست و دوم، شماره سوم، ص 261-255، مرداد وشهریور 1390