تاریخ دریافت 5/5/1389 تاریخ پذیرش 16/6/1389

چکیده

پیش زمینه و هدف: کاهش درد و مدت فاز فعال زایمان موضوع بسیار مهمی­است و بنابراین همیشه مورد تحقیق به­طور جدی قرار داشته است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ماساژ نقطه سانینجیائو (SP6) بر روی مدت و درد مرحله فعال زایمانی در زنان نخست­زا است.

مواد و روش کار: یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی یک سو کور�بر روی 120 نفر واجد شرایط که در ابتدای مرحله فعال زایمان بودند انجام گردید. بیماران به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در گروه مورد (60 بیمار) به مدت 30 دقیقه در طول انقباضات، ماساژ نقطه سانینجیائو (بالاتر از قوزک پا) و در گروه کنترل (60 بیمار) لمس این نقطه بدون ماساژ صورت گرفت. دو ساعت بعد، معاینه لگنی دوم صورت گرفت ودر صورت عدم انقباضات مناسب اکسی توسین به صورت کلاسیک شروع شد. در پایان، طول فاز فعال، شدت درد (با استفاده از VAS, Visual Analogue Scale)، نیاز به اکسی توسین، میزان انفوزیون اکسی توسین دریافتی و نوع زایمان در دو گروه مقایسه شد. داده­ها با نرم افزار�SPSS15  آنالیز شد.

یافته­ها: متوسط طول مرحله فعال زایمانی در گروه مداخله کوتاه تر بود(50/108± 37/252 دقیقه در مقابل 88/155± 38/441 دقیقه،0001/=P). شش بیمار (10درصد) در گروه مداخله و 25 بیمار (7/41درصد)در گروه کنترل زایمان به طریق سزارین صورت گرفت(0001/0=P). نمره شدت درد در گروه مداخله کم­تر از گروه کنترل (77 /1± 87/5 در مقابل 52/1±79/6، 003/0=P) بود. 25نفر(7/41درصد)در گروه مداخله و38 نفر(3/63درصد) در گروه کنترل به اکسی توسین احتیاج پیدا کردند (017/0=P). میزان اکسی توسین لازم در گروه مداخله کم­تر از گروه کنترل بود(19/97± 33/73میلی­لیتر در برابر 19/97± 6/126 میلی­لیتر،�003/0=P).

بحث و نتیجه گیری: ماساژ نقطه سانینجیائو(SP6)�باعث کاهش شدت درد و مدت مرحله فعال زایمانی، میزان سزارین و مقدار و نیاز به اکسی توسین
می­گردد.

مجله پزشکی ارومیه، دوره بیست و یکم، شماره‌ چهارم، ص 367-361، آذر و دی 1389