دوره 33، شماره 4 - ( تیر 1401 )
جلد 33 شماره 4 صفحات 273-265 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Behzadi F, Rastegarnia M, Roosta Y. EVALUATION OF THE INCIDENCE OF RENAL FAILURE AND ITS RELATED RISK FACTORS IN ADMITTED PATIENTS WITH MULTIPLE MYELOMA AT IMAM KHOMEINI UNIVERSITY HOSPITAL, URMIA, IRAN. Studies in Medical Sciences 2022; 33 (4) :265-273
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5723-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5723-fa.html
بهزادی فرهاد، رستگارنیا میثم، روستا یوسف. بررسی میزان وقوع نارسایی کلیوی و عوامل خطر مربوط با آن در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما در مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی (ره) شهرستان ارومیه. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1401; 33 (4) :265-273
استادیار دانشگاه، مرکز تحقیقات هماتولوژی، ایمیون سل تراپی و پیوند سلول‌های بنیادی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، yroosta@gmail.com
چکیده: (1448 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: مالتیپل میلوما به نوعی دیس‌کرازی خونی در پلاسماسل‌ها اطلاق می‌شود که تقریباً 10 درصد از کل بدخیمی‌های هماتولوژیک را دربر می‌گیرد. هدف از این مطالعه بررسی بروز نارسایی کلیه در بیماران مالتیپل میلومایی بستری شده در بیمارستان امام خمینی ارومیه بود.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، پرونده بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما از ابتدای سال 1394 تا انتهای سال 1398 مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، بیماری‌های زمینه‌ای دخیل در بروز نارسایی کلیوی به همراه ریسک فاکتورهای مربوطه مانند هایپرکلسمی و عفونت نیز مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت، داده‌های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: طبق نتایج به دست آمده، فراوانی نارسایی کلیوی در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما 2/42 درصد گزارش شد. میانگین سنی بیماران 10/13 ± 7/63 سال بود، و از نظر جنسیت، مردان درصد بیشتری از بیماران را تشکیل می‌دادند. طبق نتایج اندازه‌گیری پارامترهای آزمایشگاهی، میانگین سطح هموگلوبین سرم (Hb) در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی به طور معنی داری کمتر بود (001/0 = P). همچنین میزان هایپرکلسمی به طور معنی‌داری در افراد با نارسایی کلیوی بیشتر بود (001/0>p). هایپرتانسیون نیز در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی به‌عنوان یک ریسک فاکتور مهم، به طور معنی‌داری بیشتر دیده شد (01/ 0= p). شکستگی‌های پاتولوژیک در ستون فقرات و استخوان جمجمه نیز به‌طور عمده در این بیماران مشاهده گردید. تفاوت معنی داری در شیوع عفونت، سطح سرمی گاما گلوبولین، آلبومین و سلول‌های پلاسما بین بیماران با و بدون نارسایی کلیوی وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شیوع نارسایی کلیوی در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما بیشتر بوده، و در نتیجه آن را به عنوان یکی از عوامل آسیب‌رسان بافتی مهم با پروگنوز ضعیف می‌توان در نظر گرفت. هایپرتانسیون، آنمی و هایپرکلسمی نیز از عوامل پیش‌آگهی‌دهنده مهم در بروز این عارضه مطرح بودند.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، پرونده بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما از ابتدای سال 1394 تا انتهای سال 1398 مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، بیماری‌های زمینه‌ای دخیل در بروز نارسایی کلیوی به همراه ریسک فاکتورهای مربوطه مانند هایپرکلسمی و عفونت نیز مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت، داده‌های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: طبق نتایج به دست آمده، فراوانی نارسایی کلیوی در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما 2/42 درصد گزارش شد. میانگین سنی بیماران 10/13 ± 7/63 سال بود، و از نظر جنسیت، مردان درصد بیشتری از بیماران را تشکیل می‌دادند. طبق نتایج اندازه‌گیری پارامترهای آزمایشگاهی، میانگین سطح هموگلوبین سرم (Hb) در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی به طور معنی داری کمتر بود (001/0 = P). همچنین میزان هایپرکلسمی به طور معنی‌داری در افراد با نارسایی کلیوی بیشتر بود (001/0>p). هایپرتانسیون نیز در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی به‌عنوان یک ریسک فاکتور مهم، به طور معنی‌داری بیشتر دیده شد (01/ 0= p). شکستگی‌های پاتولوژیک در ستون فقرات و استخوان جمجمه نیز به‌طور عمده در این بیماران مشاهده گردید. تفاوت معنی داری در شیوع عفونت، سطح سرمی گاما گلوبولین، آلبومین و سلول‌های پلاسما بین بیماران با و بدون نارسایی کلیوی وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شیوع نارسایی کلیوی در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما بیشتر بوده، و در نتیجه آن را به عنوان یکی از عوامل آسیب‌رسان بافتی مهم با پروگنوز ضعیف می‌توان در نظر گرفت. هایپرتانسیون، آنمی و هایپرکلسمی نیز از عوامل پیش‌آگهی‌دهنده مهم در بروز این عارضه مطرح بودند.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
انکولوژی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
