دوره 32، شماره 10 - ( دی 1400 )                   جلد 32 شماره 10 صفحات 781-773 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 62233
Ethics code: IR.TBZMED.VCR.REC.1397.485


XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات سل و بیماری‌های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول) ، rezarahbardvm@gmail.com
چکیده:   (1578 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: سکته قلبی، یکی از عمده­ترین علل مرگ‌ومیر در کشورهای صنعتی و رو به رشد است. توانایی محدود ترمیمی سلول­های قلبی پس از حمله ایسکمی باعث آسیب گسترده شده و فرد را مستعد نارسایی قلبی می­کند. در حال حاضر، دارودرمانی یکی از راه‌های اصلی برای جلوگیری از گسترش ضایعه و حفظ یکپارچگی بافت میوکاردیوم پس از حمله ایسکمی است. امروزه استفاده از سلول­های بنیادی جهت بازیابی ساختاری و حفظ عملکرد قلبی در بیماران امیدهای تازه‌ای را پیش روی متخصصین بالین قرار داده است. این سلول‌ها با ترشح انواع فاکتورها و تمایز به رده‌های سلولی مختلف ازجمله سلول­های عروقی باعث تسریع روند ترمیم می­شوند. در این مطالعه نقش مهار فاکتور Wnt3a بر روند تمایزی سلول‌های بنیادی قلبی رت (H9C2) به سمت سلول‌های آندوتلیال موردبررسی قرار گرفته است.
مواد و روش کار: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، سلول­های کاردیومیوبلاست رت (H9C2) در محیط کشت DMEM/HG تکثیر و با 10 میکرو­مولار LGK-974 (مهارکننده Wnt3a) به مدت 48 ساعت انکوبه شدند. بقاء سلولی با استفاده از روش MTT بررسی شد.­ توان تمایزی به سلول­های آندوتلیال، از طریق اندازه­گیری بیان ژن­ها و سطوح پروتئینی فاکتورهای VE-cadherin و vWF با استفاده از روش اندازه­گیری بیان ژن و وسترن بلات بررسی شد.
یافته­ها: مهار Wnt3a در سلول­های H9C2 به‌طور معنی‌داری بقاء این سلول­ها را بعد از 48 ساعت در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (p<0.05). بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، میزان بیان ژنی و سطوح پروتئینی فاکتورهای VE-cadherin و vWF در گروه تیمار شده با LGK-974 به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (p<0.05).
بحث و نتیجه­گیری: مهار فاکتور Wnt3a می­تواند توان رگ­زایی سلول­های پیش­ساز قلبی رت را کاهش ­دهد.
متن کامل [PDF 1006 kb]   (446 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: قلب و عروق

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.