دوره 32، شماره 9 - ( آذر 1400 )                   جلد 32 شماره 9 صفحات 673-667 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


فوق تخصص پریناتالوژی، مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، shabnam.vazifekhah@yahoo.com
چکیده:   (1809 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: تشخیص زودهنگام دیابت بارداری و درمان متعاقب آن در پیشگیری از پیامدهای بارداری نقش بسیار مهمی دارد. با توجه به نتایج مطالعات قبلی مبنی بر افزایش سطح گلوکز مایع آمنیوتیک متعاقب دیابت بارداری مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط بین سطح گلوکز مایع آمنیوتیک با BMI مادر، وزن هنگام تولد جنین و قند خون مادر در مادران تحت آمنیوسنتز ژنتیک سه‌ماهه دوم طراحی و اجرا شده است.
مواد و روش کار: این مطالعه به روش کوهورت آینده‌نگر می‌باشد که در مرکز زنان و زایمان کوثر بر روی 115 نفر از زنان باردار که تحت آمینوسنتز سه‌ماهه دوم بارداری بودند، انجام شده است. داده‌ها با استفاده از چک‌لیستی که مشخصات دموگرافیک اولیه افراد شامل سن مادر، گراویدیته، پاریته، سن بارداری، وزن و قد مادر، BMI، سابقه تولد ماکروزوم، سابقه زایمان زودرس و سقط را ارزیابی می‌کند، گرداوری شده است. روایی و پایایی چک‌لیست قبلاً توسط اساتید گروه زنان و ضریب آلفای کرونباخ تأیید شده بود.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که گلوکز مایع آمنیوتیک با سن، قند خون ناشتا و حجم مایع آمنیوتیک و وزن هنگام تولد جنین همبستگی مثبت و معنی‌داری دارد. همچنین مادران باردار مبتلا به دیابت بارداری میانگین قند خون ناشتا، وزن هنگام تولد جنین، حجم مایع امنیوتیک و گلوکز مایع آمنیوتیک بالاتر بوده و اختلاف معنی‌داری با غیر مبتلایان داشته است.
نتیجه‌گیری: با همه محدودیت‌های مطالعه حاضر، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که گلوکز مایع آمنیوتیک می‌تواند به‌عنوان یک فاکتور جهت پیگیری و در نظر گرفتن مادران باردار برای ابتلای به دیابت بارداری و نیز وزن موقع تولد جنین باشد.
متن کامل [PDF 540 kb]   (423 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: زنان و زایمان

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.