دوره 32، شماره 4 - ( تیر 1400 )
جلد 32 شماره 4 صفحات 312-303 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار طب نوزادی و پیرامون تولد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه. ایران (نویسنده مسئول) ، drresearch646@gmail.com
چکیده: (6816 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: مصرف سولفات منیزیم اگرچه باعث پیشگیری از تشنج می‌شود، ولی می‌تواند باعـث ایجــاد مســمومیت در بیمــار گردد. مطالعه‌ی حاضر جهت بررسی عوارض سولفات منیزیوم مادری تجویزشده در پره‌اکلامپسی در نوزادان term و late preterm طراحی شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته‌نگر می‌باشد. 100 نوزادترم (گروه 1) و 100 نوزاد Preterm late (گروه 2) متولدشده در بیمارستان مطهری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه از میان مادران با پره‌اکلامپسی که سولفات منیزیوم دریافت کرده‌اند و 100 نوزاد از مادران پره‌اکلامپسی که سولفات منیزیوم دریافت نکرده‌اند (گروه 3) به‌عنوان گروه کنترل و به‌صورت نمونه‌گیری آسان و در دسترس وارد مطالعه شدند.
یافته‌ها: میانگین مدت‌زمان دریافت سولفات در گروه اول 9.80 ± 8.96 روز و در گروه دوم 15.23 ± 27.66 روز بود و این تفاوت معنی‌دار بود (035/0p=). در گروه اول، تعداد 94 نوزاد (94 درصد) در گروه دوم،21 نوزاد (21 درصد) و در گروه سوم، 64 نوزاد (64 درصد) نیازی به حمایت نداشتند، که تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها مشاهده شد) 001/0p<). بررسی آپگار دقیقه‌ی اول و پنجم، به شکل معنی‌داری در گروه دوم نسبت به گروه اول و کنترل پایین بود ولی این تفاوت معنی‌دار نبود (p>0.05).
نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه حاضر نشان می‌دهد که منیزیوم سولفات برای موارد پره‌اکلامپسی منجر به هیپوتونی نوزادان، نیاز به بستری بیشتر در بخش یا NICU و آپگار پایین نمی‌شود.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته‌نگر می‌باشد. 100 نوزادترم (گروه 1) و 100 نوزاد Preterm late (گروه 2) متولدشده در بیمارستان مطهری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه از میان مادران با پره‌اکلامپسی که سولفات منیزیوم دریافت کرده‌اند و 100 نوزاد از مادران پره‌اکلامپسی که سولفات منیزیوم دریافت نکرده‌اند (گروه 3) به‌عنوان گروه کنترل و به‌صورت نمونه‌گیری آسان و در دسترس وارد مطالعه شدند.
یافته‌ها: میانگین مدت‌زمان دریافت سولفات در گروه اول 9.80 ± 8.96 روز و در گروه دوم 15.23 ± 27.66 روز بود و این تفاوت معنی‌دار بود (035/0p=). در گروه اول، تعداد 94 نوزاد (94 درصد) در گروه دوم،21 نوزاد (21 درصد) و در گروه سوم، 64 نوزاد (64 درصد) نیازی به حمایت نداشتند، که تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها مشاهده شد) 001/0p<). بررسی آپگار دقیقه‌ی اول و پنجم، به شکل معنی‌داری در گروه دوم نسبت به گروه اول و کنترل پایین بود ولی این تفاوت معنی‌دار نبود (p>0.05).
نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه حاضر نشان می‌دهد که منیزیوم سولفات برای موارد پره‌اکلامپسی منجر به هیپوتونی نوزادان، نیاز به بستری بیشتر در بخش یا NICU و آپگار پایین نمی‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
نوزادان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |