دوره 33، شماره 6 - ( شهریور 1401 )
جلد 33 شماره 6 صفحات 477-466 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: A-10-4737-1
Ethics code: IR.IAU.SEMNAN.REC.1398.002
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarezadeh T, Nemati N, ramezanzade H, Bagherpoor T. THE EFFECT OF PRENATAL EXERCISES ON PRETERM CHILDBIRTH AND NEONATAL CONSEQUENCES AND OUTCOMES IN PRIMIPAROUS PREGNANT WOMEN: A RANDOMIZED CONTROLLED CLINICAL TRIAL STUDY. Studies in Medical Sciences 2022; 33 (6) :466-477
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5384-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-5384-fa.html
زارع زاده طیبه، نعمتی نعمت الله، رمضان زاده حسام، باقرپور طاهره. تأثیر ورزش‌های دوران بارداری بر زایمان زودرس، پیامدها و فرجام نوزادی زنان باردار نخست‌زا "یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده". مجله مطالعات علوم پزشکی. 1401; 33 (6) :466-477
دکترای مدیریت ورزشی، دانشیار گروه علوم ورزشی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان ایران (نویسنده مسئول) ، Nnemati258@gmail.com
چکیده: (1763 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: زایمان زودرس به تولد نوزاد زنده کمتر از 37 هفته بارداری اطلاق می‌شود و یکی از عوامل مهم تعیین‌کننده ابتلا و میرایی نوزادان حول زایمان در سراسر جهان می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر ورزش‌های دوران بارداری بر زایمان زودرس، پیامدها و فرجام نوزادی زنان باردار نخست‌زا می‌باشد.
مواد و روش کار: مطالعه بر روی 80 زن باردار نخست زای سالم شهرستان دامغان که دارای شرایط ورود به مطالعه بودنددر سال 1398 انجام و تصادفی‌سازی تحت وب‌سایت صورت گرفت. ورزش‌های مدیریت شده شامل: پیاده‌روی فردی دو روز در هفته با شدت خود انتخاب بر اساس اصل افزایش بار، پیلاتس نشسته بهمراه استند ایروبیک بارداری با شدت متوسط سه بار در هفته و هر بار 45 دقیقه بود، که از هفته 18 تا 20 شروع و تا هفته 37 تا 39 بارداری ادامه داشت. گروه مقایسه مراقبت‌های معمول دوران بارداری را داشتند. از تحلیل واریانس چندمتغیره و تی مستقل برای مقایسه دو گروه استفاده شد..
یافته‌ها: میزان زایمان زودرس در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتایج آزمون‌های تی مستقل نشان داد که در متغیرهای آپگار دقیقه اول (p= 0.017) و اشباع اکسیژن (p= 0.001) بین دو گروه مداخله و مقایسه تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین گروه (مداخله یا مقایسه) و فرجام نوزادی (مثبت یا منفی) ارتباط وجود دارد و قرار گرفتن در گروه مداخله، پیش‌بینی کننده پیامد نوزادی مثبت است.
بحث و نتیجه‌گیری: ورزش منظم و مدیریت شده علاوه بر اثر مثبت بر پیامدهای نوزادی (آپگار دقیقه اول و اشباع اکسیژن) موجب نتایج مثبت در فرجام نوزادی به‌ویژه کاهش بستری نوزاد می‌گردد.
مواد و روش کار: مطالعه بر روی 80 زن باردار نخست زای سالم شهرستان دامغان که دارای شرایط ورود به مطالعه بودنددر سال 1398 انجام و تصادفی‌سازی تحت وب‌سایت صورت گرفت. ورزش‌های مدیریت شده شامل: پیاده‌روی فردی دو روز در هفته با شدت خود انتخاب بر اساس اصل افزایش بار، پیلاتس نشسته بهمراه استند ایروبیک بارداری با شدت متوسط سه بار در هفته و هر بار 45 دقیقه بود، که از هفته 18 تا 20 شروع و تا هفته 37 تا 39 بارداری ادامه داشت. گروه مقایسه مراقبت‌های معمول دوران بارداری را داشتند. از تحلیل واریانس چندمتغیره و تی مستقل برای مقایسه دو گروه استفاده شد..
یافته‌ها: میزان زایمان زودرس در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتایج آزمون‌های تی مستقل نشان داد که در متغیرهای آپگار دقیقه اول (p= 0.017) و اشباع اکسیژن (p= 0.001) بین دو گروه مداخله و مقایسه تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین گروه (مداخله یا مقایسه) و فرجام نوزادی (مثبت یا منفی) ارتباط وجود دارد و قرار گرفتن در گروه مداخله، پیش‌بینی کننده پیامد نوزادی مثبت است.
بحث و نتیجه‌گیری: ورزش منظم و مدیریت شده علاوه بر اثر مثبت بر پیامدهای نوزادی (آپگار دقیقه اول و اشباع اکسیژن) موجب نتایج مثبت در فرجام نوزادی به‌ویژه کاهش بستری نوزاد می‌گردد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
زنان و زایمان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
