پیش زمینه هدف: واریکوسل یکی از رایج ترین ناهنجاری هایی است که دربرخی از مردان نابارور وجود دارد. با وجود سابقه ارتباط واریکوسل با ناباروری مردان ، هنوز بحث و جدال زیادی در مورد تشخیص و تاثیر این بیماری برروی باروری مردان وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین واریکوسل ، کیفیت مایع منی و نتیجه ICSI در مردان واریکوسل بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه برروی 50  فرد مبتلا به واریکوسل  که برای درمان ناباروری به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم مراجعه کرده بودند و کاندیدای عمل تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI)  بودند انجام گرفت .گروه کنترل شامل مردان سالم بدون واریکوسل (50 نفر) بود. آنالیزنمونه های مایع منی بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی (WHO) انجام گرفت. میزان هورمون‌های LH ، FSH و تستوسترون سرم اندازه گیری شد. قطعه قطعه شدن DNA اسپرم توسط SCD (Halo sperm) ارزیابی شد ، و پس از عمل  تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI)  ،  میزان لقاح ، درصد جنین های با کیفیت بالا و میزان بارداری شیمیایی اندازه گیری شد.
یافته ها: در آنالیز مایع منی تعداد کل اسپرم ، اسپرم متحرک و مورفولوژی اسپرم طبیعی و همچنین میزان قطعه قطعه شدن DNA ، در بیماران مبتلا به واریکوسل نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (P <0.001).  میزان هورمون‌های باروری نیز درگروه های واریکوسل و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (0.05> p). میزان باروری و کیفیت جنین در گروه افراد با واریکوسل در مقایسه با افراد گروه کنترل به طور قابل توجهی پایین تر بود ، (P <0.05). همچنین همبستگی منفی معنی داری بین میزان قطعه قطعه شدن DNA ، میزان لقاح و کیفیت جنین مشاهده شد (P <0.05).
بحث و نتیجه گیری:  تأثیر واریکوسل بر ناباروری مردان ممکن است باعث اختلال در عملکرد اسپرم شود وهمچنین عدم یکپارچگی DNA اسپرم باعث کاهش رشد جنین در بیماران مبتلا به واریکوسل شود.
 

واژه‌های کلیدی: واریکوسل، فراگمنتاسیون DNA، لقاح، کیفیت جنین

متن کامل [PDF 672 kb]   (1201 دریافت)