دوره 32، شماره 1 - ( فروردین 1400 )
جلد 32 شماره 1 صفحات 66-58 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، soleymany.psy@gmail.com
چکیده: (2219 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: بدن و نگرانی نسبت آن به یکی از مهم‌ترین نگرانیها و دل‌مشغولی‌ها در زندگی افراد بهویژه جوانان تبدیل شده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه احساس تنهایی، تمایزیافتگی خود و نشانههای رواننژندی در افراد با و بدون درمان ارتودنسی بود.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر، علی-مقایسهای از نوع مقطعی میباشد. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه افرادی که در بازده زمانی دی‌ماه تا اسفندماه سال 1397 به مراکز دندانپزشکی شهرستان اهواز مراجعه کرده بودند. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 80 نفر (دو گروه 40 نفره) از جامعه آماری بودند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند که بازهی سنی آن‌ها 19 تا 40 سال بود. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه احساس تنهایی دی توماسو، برانن و بست، فرم کوتاه شده پرسشنامه تمایزیافتگی خود دریک و فرم کوتاه پرسشنامهی تجدیدنظر شدهی نشانههای رواننژندی نئو (NEO-PI-R) استفاده شده است.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد بین افراد با و بدون تقاضای ارتودنسی در احساس تنهایی کل (6/9=F، 001/0>p) و مؤلفه‌های آن؛ در تمایزیافتگی خود (9/8=F، 001/0>p) و مؤلفه‌های و در نشانههای رواننژندی (1/9=F، 001/0>p) تفاوت معناداری وجود دارد؛ اما در مؤلفه‌های احساس تنهایی اجتماعی (1/2=F، 1/0>p) و برش هیجانی (08/1=F، 3/0>p) بین افراد با و بدون تقاضای ارتودنسی تفاوت معناداری به دست نیامد.
نتیجه‌گیری: پیشنهاد میگردد با غربالگری و شناسایی مراجعهکنندگان به مراکز ارتودنسی، افرادی که ازنظر روانی دچار مشکلاتی هستند و ازنظر جسمی مشکلی ندارند را افراد نیازمند به درمان ارتودنسی شناسایی و تحت نظر و درمان روان‌شناختی قرار گیرند.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر، علی-مقایسهای از نوع مقطعی میباشد. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه افرادی که در بازده زمانی دی‌ماه تا اسفندماه سال 1397 به مراکز دندانپزشکی شهرستان اهواز مراجعه کرده بودند. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 80 نفر (دو گروه 40 نفره) از جامعه آماری بودند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند که بازهی سنی آن‌ها 19 تا 40 سال بود. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه احساس تنهایی دی توماسو، برانن و بست، فرم کوتاه شده پرسشنامه تمایزیافتگی خود دریک و فرم کوتاه پرسشنامهی تجدیدنظر شدهی نشانههای رواننژندی نئو (NEO-PI-R) استفاده شده است.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد بین افراد با و بدون تقاضای ارتودنسی در احساس تنهایی کل (6/9=F، 001/0>p) و مؤلفه‌های آن؛ در تمایزیافتگی خود (9/8=F، 001/0>p) و مؤلفه‌های و در نشانههای رواننژندی (1/9=F، 001/0>p) تفاوت معناداری وجود دارد؛ اما در مؤلفه‌های احساس تنهایی اجتماعی (1/2=F، 1/0>p) و برش هیجانی (08/1=F، 3/0>p) بین افراد با و بدون تقاضای ارتودنسی تفاوت معناداری به دست نیامد.
نتیجه‌گیری: پیشنهاد میگردد با غربالگری و شناسایی مراجعهکنندگان به مراکز ارتودنسی، افرادی که ازنظر روانی دچار مشکلاتی هستند و ازنظر جسمی مشکلی ندارند را افراد نیازمند به درمان ارتودنسی شناسایی و تحت نظر و درمان روان‌شناختی قرار گیرند.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
روانشناسی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |