دوره 31، شماره 3 - ( خرداد 1399 )
جلد 31 شماره 3 صفحات 177-169 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیارگروه فیزیولوژی ورزشی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران (نویسنده مسئول) ، nuri_r7@ut.ac.ir
چکیده: (4439 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: استئوآرتریت (OA)، شایعترین اختلال عضلانی- اسکلتی است. نداشتن فعالیت در این بیماران، احتمال بروز بیماریهای قلبی عروقی مانند بیماری عروق کرونر و سکته مغزی را افزایش میدهد که از دلایل اصلی ناتوانی و مرگومیر در سراسر جهان محسوب میشود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تمرین هوازی و ازن درمانی بر دینامیک طول تلومر بافت قلب موشهای مبتلا به OA است.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع بنیادی-توسعه ای و روش آن تجربی بود که در آن 15 سر موش نر 8 هفتهای با میانگین وزنی 15±235 گرم، بعد از القای مدل OA، از راه مداخله مستقیم تصادفی به سه گروه 5 تایی آرتروز (OA)، آرتروز و ازن (OAO) (ازن با غلظت 20 μg/ml، یکبار در هفته در خط مفصلی تیبیوفمورال 3 مرتبه تزریق شد) و آرتروز و تمرین هوازی (OAE) (3 جلسه تمرین در هفته با سرعت 16 متر بر ثانیه، 8 هفته انجام شد) تقسیم شدند. 48 ساعت بعد از پایان تمرین، بافت قلب استخراج و با روش Real time-qPCR بیان ژنهای TRF2 و TERT قلب اندازهگیری شد و دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری کوچکتر از 05/0 بررسی شد.
یافتهها: بیان ژن TRF2 در گروه OAE افزایش معنیداری نسبت به گروه OA (P=0.045) داشت. همچنین، افزایش بیان ژن TERT در گروه OAE در مقایسه با گروه OA P= 0.02)) نیز معنیدار گزارش شد ولی تفاوت معنیداری بین دو گروه OAE و OAO در بیان ژن (P=0.303) TRF2 و (P=0.382 TERT) مشاهده نشد. همچنین تغییرات بیان ژن (P= 0.490) TRF2 و (251/0 P=) TERT بین گروه OAO و OA معنیدار گزارش نشد.
بحث و نتیجهگیری: هشت هفته تمرین هوازی در مقایسه با ازن درمانی با افزایش بیان ژن TRF2 و TERT میتواند بر بیولوژی سلولی بافت قلب تأثیرگذار باشد. اما در خصوص اینکه تمرین هوازی آثار بهتری بر افزایش طول عمر بیماران OA دارد یا ازن درمانی، نیاز بـه مطالعات بیشتری در آینده است.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع بنیادی-توسعه ای و روش آن تجربی بود که در آن 15 سر موش نر 8 هفتهای با میانگین وزنی 15±235 گرم، بعد از القای مدل OA، از راه مداخله مستقیم تصادفی به سه گروه 5 تایی آرتروز (OA)، آرتروز و ازن (OAO) (ازن با غلظت 20 μg/ml، یکبار در هفته در خط مفصلی تیبیوفمورال 3 مرتبه تزریق شد) و آرتروز و تمرین هوازی (OAE) (3 جلسه تمرین در هفته با سرعت 16 متر بر ثانیه، 8 هفته انجام شد) تقسیم شدند. 48 ساعت بعد از پایان تمرین، بافت قلب استخراج و با روش Real time-qPCR بیان ژنهای TRF2 و TERT قلب اندازهگیری شد و دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری کوچکتر از 05/0 بررسی شد.
یافتهها: بیان ژن TRF2 در گروه OAE افزایش معنیداری نسبت به گروه OA (P=0.045) داشت. همچنین، افزایش بیان ژن TERT در گروه OAE در مقایسه با گروه OA P= 0.02)) نیز معنیدار گزارش شد ولی تفاوت معنیداری بین دو گروه OAE و OAO در بیان ژن (P=0.303) TRF2 و (P=0.382 TERT) مشاهده نشد. همچنین تغییرات بیان ژن (P= 0.490) TRF2 و (251/0 P=) TERT بین گروه OAO و OA معنیدار گزارش نشد.
بحث و نتیجهگیری: هشت هفته تمرین هوازی در مقایسه با ازن درمانی با افزایش بیان ژن TRF2 و TERT میتواند بر بیولوژی سلولی بافت قلب تأثیرگذار باشد. اما در خصوص اینکه تمرین هوازی آثار بهتری بر افزایش طول عمر بیماران OA دارد یا ازن درمانی، نیاز بـه مطالعات بیشتری در آینده است.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |