دوره 30، شماره 10 - ( دی 1398 )                   جلد 30 شماره 10 صفحات 855-845 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استاد، بافت و جنینشناسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران (نویسنده مسئول) ، m-soleimani@araku.ac.ir
چکیده:   (2865 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: دگزامتازون یکی از پرمصرف‌ترین گلوکوکورتیکوئیدهای مصنوعی است که مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند تغییرات شدید در عملکرد کبد ایجاد کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر پنتوکسی‌فیلین بر آسیب کبدی القاء شده توسط دگزامتازون در موش سوری بود.
مواد و روش کار: تعداد 24 سر موش سوری نر بالغ نژاد (NMRI) Naval Medical Research Institute با میانگین وزنی 2±36 گرم به‌صورت تصادفی در 4 گروه (6n=) کنترل، دگزامتازون (mg/kg/b.w. i.p.7)، پنتوکسی‌فیلین (mg/kg/b.w. i.p.100) و دگزامتازون+ پنتوکسی‌فیلین تقسیم شد. بعد از 7 روز تیمار، موش‌ها تشریح و کبد آن‌ها خارج و وزن شد. سپس اجزای بافت کبد با روش استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین سطح مالون دی آلدئید (Malondialdehyde, [MDA])، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام و آنزیم‌های کبدی شامل آلانین‌آمینوترانسفراز (Alanine Aminotransferase, [ALT]) و آسپارتات‌آمینوترنسفراز (Aspartate Aminotransferase, [AST]) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با روش One-Way ANOVA و آزمون Tukey توسط نرم‌افزار SPSS ورژن 16، آنالیز و تفاوت میانگین‌ها در حد (05/0˂p) معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: کاهش معنی‌داری در حجم سلول و هسته هپاتوسیت‌ها، تعداد کل سلول‌های هپاتوسیت (01/0>p) و سطح ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام سرم (001/0>p) و افزایش معنی‌داری در حجم کل سینوزوئیدها، مجرای صفراوی، شریان کبدی و همچنین میانگین سطح سرمی MDA، ALT و AST در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (01/0>p). آسیب‌های کبدی القاء شده توسط دگزامتازون در گروه پنتوکسی‌فیلین+ دگزامتازون بهبود پیدا کرد و به سطح گروه کنترل رسید (05/0<p).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان داد که پنتوکسی‌فیلین می‌تواند اثرات سمّی دگزامتازون بر بافت کبد موش را احتمالاً از طریق کاهش استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی و افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانتی تام بهبود ببخشد.
متن کامل [PDF 708 kb]   (1170 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: بافت شناسی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.