دوره 31، شماره 2 - ( اردیبهشت 1399 )
جلد 31 شماره 2 صفحات 129-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghi mohammadi S, Dinmohammadi M, Jafari Rouhi A, Faghihzadeh S. The Effect of Rewarming on the Injury Outcome, Vital Sign and Arterial Blood Gases in Trauma Patients: a Randomized Controlled Trial. Studies in Medical Sciences 2020; 31 (2) :119-129
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4860-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4860-fa.html
صادقی محمدی سارا، دین محمدی محمد رضا، جعفری روحی اصغر، فقیه زاده سقراط. تأثیر Rewarming در نتیجه آسیب ، نتیجه علائم حیاتی و گازهای خون شریانی در بیماران تروما: یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1399; 31 (2) :119-129
دانشیار دانشکده پرستاری و مامایی زنجان، زنجان، ایران ، mdinmohammadi zums.ac.ir
چکیده: (2057 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: تروما یک چالش مهم برای سلامت عمومی است. شیوع هیپوترمی در بیماران تروما زیاد است و تشخیص سریع برای جلوگیری از پیامدهای مضر بیشتر اهمیت دارد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر بازنشستگی درنتیجه آسیب، شدت آسیب و گازهای خون شریانی بیماران تروما بود.
مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، حجم نمونه شامل 96 بیمار مبتلا به تروما مراجعه‌کننده به بخش اورژانس بیمارستان آیت‌الله موسوی زنجان (50 نفر در گروه شاهد و 46 نفر در گروه مداخله) بودند. پس از تصویب مطالعه و تأیید کمیته اخلاق (کد ZUMS.REC.1396.163)، بیماران پس از اعمال معیارهای ورود و خروج به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل (تحت مراقبت روزمره) تقسیم شدند. مداخله به‌صورت بسته کنترل دما است که شامل چندین استراتژی خنثی‌کننده به‌عنوان پوشش کامل بیمار تروما با کلاه، پتو و مایعات داخل وریدی گرم شده (بین 38 تا 41 درجه سانتی‌گراد) است. اندازه‌گیری نتیجه اولیه شامل مشخصات دموگرافیک و بالینی، علائم حیاتی و گاز خون شریانی و تغییر از پایه در انتهای روش بود. این پارامترها هر 15 دقیقه برای ساعت اول و سپس 6 ساعت بعدازآن ثبت شد تا بیمار از بخش اورژانس منتقل شود. نتیجه (زنده مانده، مرده) پس از جبران مجدد در بیماران تروما مشخص شد.
یافته‌ها: تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که میانگین دمای گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله به ترتیب 26/0 6 04/0 و 04/0 و 31/0 /0 04/36 درصد بود که ازنظر آماری معنی‌دار نبود (250/0 = p). میانگین دمای گروه مداخله و کنترل شش ساعت بعد از مداخله به ترتیب 26/0 83 83/36 و 26/0 5 5/36 درصد بود که ازنظر آماری معنی‌دار بود (P <0/001). با توجه به‌اندازه گیری پارامترهای فیزیولوژیکی (HR، SBP و RR) در فواصل زمانی تعیین‌شده با روش اندازه‌گیری مکرر، نتایج ازنظر آماری معنی‌دار بود و روند در گروه مداخله نتیجه بهتری را نشان می‌داد. شدت آسیب آناتومیکی (ISS) در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود (040/0 = p). دو گروه مداخله و کنترل ازنظر پارامترهای گازهای خون شریانی (pH، PaCo2 و BE) قبل از مداخله (09/0 = p) در مقایسه با مداخلات بعد از 6 ساعت (093/0 = p) و 12 ساعت (0/0 = p) / 421) متفاوت بودند. ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد، اما قبل از مداخله اختلاف معنی‌داری بین PaO2 و SaO2 مشاهده شد (005/0 = p).
نتیجه‌گیری: دو حالت محافظت از دما به‌طور مساوی دمای بدن را در بیماران تروما در بیمارستان بستری بدون عارضه حفظ می‌کند. شواهد حاصل از مطالعه ما نشان می‌دهد که جابجایی مجدد می‌تواند در ایجاد تعادل در برخی از گازهای خون شریانی و پارامترهای فیزیولوژیک در بیمار تروما مؤثر باشد. بااین‌حال، این موضوع باید به‌طور جداگانه در مطالعات بعدی بررسی شود.
مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، حجم نمونه شامل 96 بیمار مبتلا به تروما مراجعه‌کننده به بخش اورژانس بیمارستان آیت‌الله موسوی زنجان (50 نفر در گروه شاهد و 46 نفر در گروه مداخله) بودند. پس از تصویب مطالعه و تأیید کمیته اخلاق (کد ZUMS.REC.1396.163)، بیماران پس از اعمال معیارهای ورود و خروج به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل (تحت مراقبت روزمره) تقسیم شدند. مداخله به‌صورت بسته کنترل دما است که شامل چندین استراتژی خنثی‌کننده به‌عنوان پوشش کامل بیمار تروما با کلاه، پتو و مایعات داخل وریدی گرم شده (بین 38 تا 41 درجه سانتی‌گراد) است. اندازه‌گیری نتیجه اولیه شامل مشخصات دموگرافیک و بالینی، علائم حیاتی و گاز خون شریانی و تغییر از پایه در انتهای روش بود. این پارامترها هر 15 دقیقه برای ساعت اول و سپس 6 ساعت بعدازآن ثبت شد تا بیمار از بخش اورژانس منتقل شود. نتیجه (زنده مانده، مرده) پس از جبران مجدد در بیماران تروما مشخص شد.
یافته‌ها: تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که میانگین دمای گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله به ترتیب 26/0 6 04/0 و 04/0 و 31/0 /0 04/36 درصد بود که ازنظر آماری معنی‌دار نبود (250/0 = p). میانگین دمای گروه مداخله و کنترل شش ساعت بعد از مداخله به ترتیب 26/0 83 83/36 و 26/0 5 5/36 درصد بود که ازنظر آماری معنی‌دار بود (P <0/001). با توجه به‌اندازه گیری پارامترهای فیزیولوژیکی (HR، SBP و RR) در فواصل زمانی تعیین‌شده با روش اندازه‌گیری مکرر، نتایج ازنظر آماری معنی‌دار بود و روند در گروه مداخله نتیجه بهتری را نشان می‌داد. شدت آسیب آناتومیکی (ISS) در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود (040/0 = p). دو گروه مداخله و کنترل ازنظر پارامترهای گازهای خون شریانی (pH، PaCo2 و BE) قبل از مداخله (09/0 = p) در مقایسه با مداخلات بعد از 6 ساعت (093/0 = p) و 12 ساعت (0/0 = p) / 421) متفاوت بودند. ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد، اما قبل از مداخله اختلاف معنی‌داری بین PaO2 و SaO2 مشاهده شد (005/0 = p).
نتیجه‌گیری: دو حالت محافظت از دما به‌طور مساوی دمای بدن را در بیماران تروما در بیمارستان بستری بدون عارضه حفظ می‌کند. شواهد حاصل از مطالعه ما نشان می‌دهد که جابجایی مجدد می‌تواند در ایجاد تعادل در برخی از گازهای خون شریانی و پارامترهای فیزیولوژیک در بیمار تروما مؤثر باشد. بااین‌حال، این موضوع باید به‌طور جداگانه در مطالعات بعدی بررسی شود.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
عمومى
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
