دوره 31، شماره 2 - ( اردیبهشت 1399 )
جلد 31 شماره 2 صفحات 106-98 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران (نویسنده مسئول) ، L.vaghef@gmail.com
چکیده: (4486 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: نقص در کارکردهای شناختی همچون توجه از علائم رایج افسردگی می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای مغز (tDCS) بر توجه افراد مبتلا به افسردگی بود.
مواد و روش کار: سی نفر از افراد دارای اختلال افسردگی مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره دانشگاه شهید مدنی آذربایجان به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه تقسیم شدند. به‌منظور بررسی اثر تحریک الکتریکی بر توجه، گروه آزمایش تحریک آندی tDCS با شدت 2 میلی‌آمپر طی 10 جلسه 20 دقیقه‌ای دریافت کردند، درحالی‌که الکترود آند بر روی ناحیه DLPFC چپ و الکترود کاتد بر روی ناحیه اوربیتوفرونتال راست قرار داده شده بود.. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. آزمودنی‌ها پیش از اعمال مداخله و پس از مراحل tDCS، توسط آزمون استروپ کلاسیک مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اعمال تحریک آندی tDCS موجب کاهش نمره تداخل (01/0=p) در افراد مبتلا به افسردگی می‌شود.
بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین یافته‌های به‌دست‌آمده حاکی از این است که تحریک الکتریکی tDCS سبب بهبود توجه از طریق کاهش اثر تداخل در افراد مبتلا به افسردگی می‌شود. لذا tDCS به‌عنوان یک مداخله غیردارویی بی‌ضرر بهبود عملکرد توجه در کنار سایر روش‌های ذرمانی می‌تواند به کار رود.
مواد و روش کار: سی نفر از افراد دارای اختلال افسردگی مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره دانشگاه شهید مدنی آذربایجان به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه تقسیم شدند. به‌منظور بررسی اثر تحریک الکتریکی بر توجه، گروه آزمایش تحریک آندی tDCS با شدت 2 میلی‌آمپر طی 10 جلسه 20 دقیقه‌ای دریافت کردند، درحالی‌که الکترود آند بر روی ناحیه DLPFC چپ و الکترود کاتد بر روی ناحیه اوربیتوفرونتال راست قرار داده شده بود.. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. آزمودنی‌ها پیش از اعمال مداخله و پس از مراحل tDCS، توسط آزمون استروپ کلاسیک مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که اعمال تحریک آندی tDCS موجب کاهش نمره تداخل (01/0=p) در افراد مبتلا به افسردگی می‌شود.
بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین یافته‌های به‌دست‌آمده حاکی از این است که تحریک الکتریکی tDCS سبب بهبود توجه از طریق کاهش اثر تداخل در افراد مبتلا به افسردگی می‌شود. لذا tDCS به‌عنوان یک مداخله غیردارویی بی‌ضرر بهبود عملکرد توجه در کنار سایر روش‌های ذرمانی می‌تواند به کار رود.
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |