دوره 29، شماره 12 - ( اسفند 1397 )
جلد 29 شماره 12 صفحات 895-888 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mahmood alilou M, heydari aghdam B. THE EFFECTIVNESS OF EMOTION REGULATION AND MINDFULNESS TRAINING ON BULIMIA NERVOSA SYMPTOMS. Studies in Medical Sciences 2019; 29 (12) :888-895
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4477-fa.html
URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-4477-fa.html
محمود علیلو مجید، حیدری اقدم بهارک. اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر نشانه های پرخوری عصبی. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1397; 29 (12) :888-895
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، baharak.heydariaghdam@gmail.com
چکیده: (3204 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر بهبود نشانه‌های پرخوری عصبی بود.
مواد و روش کار: این پژوهش در چهارچوب طرح تجربی تک موردی و با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی صورت پذیرفت. نمونه‌های این پژوهش 3 نفر از ساکنین شهر ارومیه بودند که طبق ملاک‌های DSM5 مبتلا به پرخوری عصبی بودند و به‌صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه وارد برنامه آموزش شدند. برنامه آموزشی طبق پروتکل پیشنهادی مک کی و وود و برنتلی طرح‌ریزی و در جهت بهبودی علائم پرخوری عصبی برنامه‌ریزی شد و در 10 جلسه انجام گرفت. هر جلسه با پرسشنامه‌های بولیمیا، پرسشنامه تصویر بدنی (روابط چندبعدی بدن)، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه اضطراب بک سنجش صورت گرفت. در پایان برنامه خودیاری ارائه شد و یک ماه بعد سنجش پیگیری صورت گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که پس از 10 جلسه آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی به‌طور متوسط علائم پرخوری عصبی 64.33 درصد و تصویر بدنی 39.65 درصد و افسردگی 39.96 درصد و اضطراب 50.76 درصد بهبودیافته و پس از پیگیری یک‌ماهه در علائم پرخوری عصبی به میزان 54.71 درصد، تصویر بدنی 39.39 درصد، افسردگی 28.17 درصد و اضطراب 45.44 درصد بهبودی مشاهده شد.
بحث و نتیجه‌گیری: تجزیه‌و‌تحلیل یافته‌های این پژوهش بیانگر آن بود که آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر بهبود اختلال پرخوری عصبی مؤثر است و با مقداری تأمل می‌توان گفت در موجب بهبودی در اضطراب افراد مبتلا به پرخوری عصبی می‌شود. اما در بهبود ادراک نادرست از تصویر بدنی و افسردگی در افراد مبتلا به پرخوری عصبی تأثیری ندارد.
مواد و روش کار: این پژوهش در چهارچوب طرح تجربی تک موردی و با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی صورت پذیرفت. نمونه‌های این پژوهش 3 نفر از ساکنین شهر ارومیه بودند که طبق ملاک‌های DSM5 مبتلا به پرخوری عصبی بودند و به‌صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه وارد برنامه آموزش شدند. برنامه آموزشی طبق پروتکل پیشنهادی مک کی و وود و برنتلی طرح‌ریزی و در جهت بهبودی علائم پرخوری عصبی برنامه‌ریزی شد و در 10 جلسه انجام گرفت. هر جلسه با پرسشنامه‌های بولیمیا، پرسشنامه تصویر بدنی (روابط چندبعدی بدن)، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه اضطراب بک سنجش صورت گرفت. در پایان برنامه خودیاری ارائه شد و یک ماه بعد سنجش پیگیری صورت گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که پس از 10 جلسه آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی به‌طور متوسط علائم پرخوری عصبی 64.33 درصد و تصویر بدنی 39.65 درصد و افسردگی 39.96 درصد و اضطراب 50.76 درصد بهبودیافته و پس از پیگیری یک‌ماهه در علائم پرخوری عصبی به میزان 54.71 درصد، تصویر بدنی 39.39 درصد، افسردگی 28.17 درصد و اضطراب 45.44 درصد بهبودی مشاهده شد.
بحث و نتیجه‌گیری: تجزیه‌و‌تحلیل یافته‌های این پژوهش بیانگر آن بود که آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر بهبود اختلال پرخوری عصبی مؤثر است و با مقداری تأمل می‌توان گفت در موجب بهبودی در اضطراب افراد مبتلا به پرخوری عصبی می‌شود. اما در بهبود ادراک نادرست از تصویر بدنی و افسردگی در افراد مبتلا به پرخوری عصبی تأثیری ندارد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
روانپزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
