دوره 16، شماره 1 - ( فروردين 1384 )                   جلد 16 شماره 1 صفحات 15-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

موسوی شاهرخ ، ملک مجتبی ، بابایی مهدی ، طوسی جعفر . ارزش تشخیصی آزمون ریفامپین در تشخیص سندرم ژیلبرت. مجله مطالعات علوم پزشکی. 1384; 16 (1) :9-15

URL: http://umj.umsu.ac.ir/article-1-35-fa.html


چکیده:   (10951 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: سندروم ژیلبرت شایع ترین اختلال ارثی متابولیسم بیلی روبین در کبد می باشد. بر اساس یافته های اخیر، تست ریفامپین قادر است به عنوان یک تست تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد به نحوی که باعث افزایش میزان بیلی روبین سرم بیماران می شود، اما درباره اثر آن بر میزان بیلی روبین در افراد سالم اختلاف نظر وجود دارد. در این مطالعه تاثیر ریفامپین در افزایش میزان بیلی روبین سرم بیماران مبتلا به ژیلبرت در مقایسه با افراد سالم مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق: 16 نفر مبتلا به سندرم ژیلبرت به عنوان بیمار و 15 فرد سالم به عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. افراد به صورت ناشتا، برای اندازه گیری فونکسیون کبد، شمارش رتیکولوسیت و اسمیر خون محیطی در دو روز جداگانه خونگیری شدند. 12 ساعت قبل از نمونه برداری دوم 600 میلی گرم ریفامپین به تمامی افراد تجویز شد. نتایج در این بررسی 16 بیمار (ده مرد با متوسط سن 25±3.2 سال) در مقایسه با 15 فرد سال (9 مرد با متوسط سن 24±2.82) به عنوان گروه شاهد بررسی شدند. در گروه بیمار بیلی روبین توتال و غیرمستقیم سرم بعد از تجویز ریفامپین به ترتیب از 2.15±0.49 و 1.56±0.41 به 3.23±0.72 و 2.52±0.71 میلی گرم بر دسی لیتر (p<0.001) رسید. در گروه کنترل نیز بیلی روبین توتال و غیر مستقیم سرم به ترتیب از 0.69±0.13 و 0.34±0.09 به 1.68±0.56 و 0.0±84.23 میلی گرم بر دسی لیتر (p<0.001) رسید.بحث بررسی نشان می دهد که بر خلاف مطالعات قبلی، هر چند که افزایش میزان بیلی روبین توتال به بالاتر از 2.4 و بیلی روبین غیر مستقیم به بالاتر از 1.3 میلی گرم بر دسی لیتر بعد از تجویز شبانه ریفامپین می تواند معیار مناسبی برای تشخیص سندروم ژیلبرت (با حساسیت زیاد) باشد. ولی صرف افزایش بیلی روبین به بالاتر از حد طبیعی بعد از تجویز ریفامپین ارزش تشخیص مطمئنی برای سندروم ژیلبرت ندارد.
     
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات علوم پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Studies in Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb