پیش زمینه و هدف: اختلال اضطراب اجتماعی یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی در جمعیت دانشجویی است. این اختلال بر عملکرد علمی آن‌ها در دوران تحصیل و بر عملکرد شغلی آن‌ها در آینده اثرات منفی می‌گذارد. در همین راستا، متخصصان بهداشت روانی روش‌های مختلفی را جهت درمان اضطراب اجتماعی پیشنهاد کرده‌اند. هدف این پژوهش مقایسه تأثیر آموزش گروهی مهارت‌های اجتماعی و درمان گروهی شناختی-رفتاری برکاهش اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود.

مواد و روش کار: تحقیق حاضر یک روش آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران بودند که 10 درصد این دانشجویان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. از نمونه موردنظر 45 نفر که نمره بالایی در پرسشنامه اضطراب اجتماعی داشتند به‌صورت تصادفی در 3 گروه درمان شناختی-رفتاری، آموزش مهارت‌های اجتماعی و گروه گواه قرار گرفتند و داده‌ها با آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌راهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه تجزیه‌وتحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که در کاهش اضطراب اجتماعی، آموزش گروهی مهارت‌های اجتماعی و درمان گروهی شناختی- رفتاری نسبت به گروه کنترل مؤثرترند، ولی بین درمان گروهی شناختی- رفتاری و آموزش مهارت‌های اجتماعی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.

نتیجه‌گیری: آموزش گروهی مهارت‌های اجتماعی و درمان گروهی شناختی-رفتاری هر دو بر کاهش علائم اضطراب اجتماعی در دانشجویان تأثیر دارند. با توجه به اینکه اضطراب اجتماعی می‌تواند زمینه‌ساز بروز و تشدید سایر اختلالات روانی باشد و نیز به دلیل تأثیر منفی آن بر عملکرد تحصیلی دانشجویان در محیط دانشگاه و بعدها در محیط کار، می‌توان با این‌گونه آموزش‌ها در جهت پیشبرد اهداف تحصیلی، شغلی و برقراری ارتباطات مؤثر و موفقیت‌های بیشتر گامی مفید برداشت.