پیش زمینه و هدف: تفاوت‌های فردی در ترجیحات روزانه و ریتم‌های شبانه روزی به عنوان حوزه جالبی از شخصیت انسان در نظر گرفته می‌شود. با توجه به نقش همبسته های روان شناختی در ترجیحات روزانه، پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت شادی و رضایت از زندگی در تیپ‌های شبانه روزی انجام گردید.

روش: گروه نمونه شامل 200 دانشجو (176 دختر و 24 پسر) بود که به شیوه نمونه برداری خوشه‌ای چند مرحله‌ای از میان دانشجویان دانشگاه پیام نور تالش انتخاب شدند. پرسشنامه صبحی – غروبی (MEQ)، فرم کوتاه پرسشنامه رضایت از زندگی (Q-LES-QSF)و مقیاس شادی توسط دانشجویان تکمیل گردید. برای تحلیل داده‌های پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیره(مانوا) و آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید. 

یافته‌ها: نتایج پژوهش حاکی از تفاوت رضایت از زندگی و شادی در بین تیپ‌های شبانه روزی بود. افراد با تیپ صبحی در مقایسه با تیپ عصری از میزان بالای رضایت از زندگی برخوردار بودند. نتایج پژوهش پایین بودن میزان شادی را در افراد با تیپ عصری نشان داد.

بحث و نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از تفاوت رضایت از زندگی و شادی بر اساس ریتم‌های شبانه روزی بود.