پیش زمینه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی یک اختلال شایع سایکوسوماتیک است که ارتباط واضحی با قاعدگی در زنان در سنین باروری داشته و بعد از تخمکگذاری ظاهر میشود و در طی چند روز از شروع قاعدگی بر طرف میشود. هدف از این مطالعه تعیین شیوع، شدت و عوامل مؤثر بر سندرم پیش از قاعدگی در دانشجویان پزشکی دختر دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بوده است.
ابزار و روش کار: در این پژوهش تعداد 142 نفر از دانشجویان دختر رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بدون نمونهگیری وارد مطالعه شدند و پرسشنامه استاندارد DSM-IV مربوط به سندرم پیش از قاعدگی و نیز پرسشنامه مقیاس سندرم پیش از قاعدگی را در طی دو دوره یک ماهه تکمیل نمودند.
یافتهها: شیوع PMS در دانشجویان پزشکی بر حسب معیارهای DSM-IV 4/39درصد و ICD-10 6/79درصد برآورد شد. شدت ابتلا به PMS در دانشجویان مبتلا به تفکیک 6/60درصد خفیف، 1/25درصد متوسط و در 2/14درصد موارد شدید به دست آمد. شایعترین علائم PMS، ناپایداری خلقی، کاهش علاقه به فعالیتهای روزمره، خلق افسرده و بیقراری شدید بود. PMS به صورت قابل توجهی در دخترانی که سابقه فامیلی مثبت و سابقه استفاده از دارو برای رفع علائم بیماری را داشتهاند، بیشتر بود (05/0p<).
بحث و نتیجه گیری: شیوع PMS در دانشجویان پزشکی نسبتأ بالاست ولی درصد کمتری از آنها از اختلال با درجه شدید رنج میبرند. شایعترین علائم مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی، علائم سیکولوژیک میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |