دوره 23، شماره 7 - ( ویژه نامه اسفند 1391 )                   جلد 23 شماره 7 صفحات 791-784 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


انستیتو پاستور ایران، آزمایشگاه هیبریدوما ، بخش ایمونولوژی ، mabolhassani@yahoo.com
چکیده:   (14512 مشاهده)

  پیش زمینه و هدف: کاندیدیازیس یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین بیماری‌های قارچی فرصت طلب در انسان می‌باشد. پروبیوتیک‌ها باکتری‌های مفید هستند و مطالعات متعددی نشان داده است که اثرات ایمونومدولاتوری وسیعی در طیفی از بیماری‌ها دارند. در این پژوهش اثر محافظت بخش تجویز لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی درکاهش شدت عفونت ناشی از کاندیدا آلبیکنس در مدل موش BALB/c مورد بررسی قرار می‌گیرند.

   مواد و روش کار: تجویز روزانه پروبیوتیک‌ها ( 108 × 4/2 باکتری) در موش‌های Balb/c به مدت یکماه از طریق دهان صورت گرفت و سپس موش‌ها توسط 106× 2 سلول کاندیدا آلبیکنس از طریق دم آلوده شدند. موش‌های آلوده دوباره به مدت 2 هفته روزانه پروبیوتیک داده شد و پس از کشتن موش‌ها، سلول‌های طحال جدا و در حضور مایتوژن فیتوهماگلوتینین کشت داده شدند. در محیط کشت سلول، میزان سایتوکاین های IL-4 IL-12, ، TGF-β و IFN -γ توسط ELISA مورد سنجش قرار گرفت.

   یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهند که تنها در گروه دریافت کننده لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس میزان IL-4 و IL-12 افزایش داشته در حالیکه میزان TGF-β در کلیه موش‌های عفونی افزایش پیدا نمود. نتایج همچنین نشان می‌دهند که با دوزهای به کار رفته، پروبیوتیک‌ها توانایی افزایش تکثیر سلول‌های لنفوسیتی و افزایش بقای موش‌ها را ندارند.

   بحث و نتیجه گیری: یافته‌ها نشان می‌دهند که در مدل موشی با دوزهای به کار رفته پروبیوتیک‌ها به عنوان یک عامل پیشگیری کننده موثر هستند ولی از نظر ایمونولوژیک برای درمان از کارائی لازم جهت مقابله با عفونت کاندیدا آلبیکنس برخوردار نمی‌باشند.

 

 

 

 

 

متن کامل [PDF 229 kb]   (3157 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: آناتومی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.