پیش زمینه و هدف: سندرم کلاین فیلتر متداولترین عامل ژنتیکی ناباروری در مردان می باشد. شایع ترین علت سندرم کلاین فیلتر پدیده عدم جدایی کروموزوم ها در مرحله اول و یا دوم تقسیم سلولی میوز در سلول های ژرمینال و یا تقسیم سلولی میوز در مرحله جنینی می باشد، ولیکن به دلیل تنوع علایم و تظاهرات بالینی آن و عدم توجه کافی متخصصین در بسیاری موارد ناشناخته باقی می ماند. تشخیص به موقع و درمان سریع بیماران با هورمون می تواند زندگی با کیفیت بسیار بالا را برای بیماران به ارمغان آورد و از عوارض بعدی جلوگیری کند. لذا مطالعه سیتوژنتیک و انجام کاریوتایپ به عنوان ابزار تشخیصی در بیماران توصیه می شود.مواد و روش کار: از 99 بیمار ناباروری پس از معاینه بالینی و پر کردن پرسشنامه، 5cc خون محیطی تهیه و کاریوتایپ به روش GTG باندینگ صورت گرفت.یافته ها: از 99 بیمار، 34 نفر (34.34%) دارای کاریوتایپ غیر طبیعی بودند. در 27 نفر (27.27%) سندرم کلاین فیلتر کلاسیک و 7 نفر (7.07%) از موارد فرم موزاییک سندرم کلاین فیلتر مشاهده شد. بیش از 76% بیماران در زمان ارجاع سن بالای 20 سال داشتند.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که می توان از این ابزار به عنوان وسیله تشخیصی مناسبی بهره جست. نتایج درمان به موقع بیماران در سنین پایین اجازه می دهد که بسیاری از بیماران جهت تکمیل درمان به موقع به مراکز ناباروری جهت تلقیح داخل سیتوپلاسمی اسپرم ارجاع داده شوند و نیز با دریافت هورمون به کیفیت زندگی آنان افزوده گردد.

واژه‌های کلیدی: سندرم کلاین فیلتر، ژنیکوماستی، ناباروری مردان