سابقه و هدف: قابلیت بالای سلولهای دندریتیک در عرضهی آنتی ژن و عملکرد حرفهای این سلولها در انجام این وظیفه، محققان را بر آن داشت که این سلولها را در درمان برخی بیماریها نظیر سرطان و بیماریهای عفونی و همچنین بیماریهای خود ایمنی و جلوگیری از رد پیوند، بکار گیرند. هدف از این مطالعه بلوغ سلولهای دندریتیک برای ایمنوتراپی تومور میباشد.
مواد و روشها: تولید سلولهای دندریتیک در دو مرحله صورت گرفت که در مرحله اول سلولهای مونوسیت تحت تأثیر سیتوکاین های GM-CSF و IL-4 به سلولهای دندریتیک نابالغ تبدیل شدند و در مرحله دوم سلولهای دندریتیک نابالغ در حضور مایع رویی سلولهای فیبروبلاست پوست (HSFPI3)، سلولهای اندوتلیال ورید ناف انسان (HUVECE)، CM و POLY-IC به عنوان عوامل بلوغ و عصاره سلولهای سرطانی (k562) به عنوان آنتی ژن به سلولهای دندریتیک بالغ تبدیل شدند.
یافتهها: سلولهای دندریتیک تولید شده دارای ویژگیهای مناسب از لحاظ فنوتیپ، توانایی فاگوسیتوز، میزان تحریک تکثیر لنفوسیتهای T بودند و قادر به ترشح مقادیر بالایی از سایتوکین IL-12 بودند.
بحث و نتیجه گیری: سلولهای دندریتیک که تحت تأثیر مایع رویی سلولهای اندوتلیال و فیبروبلاست تولید گردیدند دارای فنوتیپ و عملکرد مطلوب بودند و باعث پلاریزاسیون لنفوسیتهای T به سمت Th1 شدند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |