دوره 15، شماره 1 - ( فروردين 1383 )                   جلد 15 شماره 1 صفحات 15-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


چکیده:   (13372 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: عوامل بستری شدن بیماران در بیمارستان ها معمولا زمینه را برای کسب عفونت در بیمارستان افزایش می دهند. مهم ترین آنها عواملی هستند که دفاع طبیعی میزبان را مختل می سازد و یا برخی روش های بیمارستانی که می توانند راه های غیرطبیعی برای ورود میکروارگانیسم ها به بدن باشند از جمله می توان به قرار دادن لوله تراشه در نای و تهویه های مکانیکی در ارتباط با سیستم تنفسی بیمار اشاره نمود. از طرفی عوامل عفونت های بیمارستانی می تواند بر روی بسیاری از سطوح و وسایل موجود در بخش ها استقرار یافته و به بیماران منتقل گردد. هدف از این مطالعه، بررسی دقیق باکتری ها و قارچ های آلوده کننده موجود بر روی وسایل و تجهیزات و سطوح محیطی در اتاق های عمل می باشد.مواد و روش: این مطالعه از نوع توصیفی است، در مرحله اول از سطوح محیطی و وسائل و تجهیزات با استفاده از سواپ های استریل نمونه برداری انجام گرفت. در مرحله دوم نمونه ها به محیط های کشت باکتریایی و قارچی منتقل شده و پس از طی دوره انکوباسیون توسط محیط های افتراقی و روش های بیوشیمیایی انواع باکتری ها و قارچ های ایزوله شده تعیین و شناسایی گردید. نتایج در این بررسی آلودگی باکتریایی در اتاق های عمل 31.5% و آلودگی قارچی 24.6% تعیین گردید از میان باکتری های جدا شده سود و موناس و استافیلوکوک های کواگولازمنفی و استافیلوکوکوس آرئوس به ترتیب به فراوانی نسبی 28.6%، 26.8%، 14.2% و از بین قارچ ها ایزوله شده کاندیدا اس پی، پنی سیلیوم و کلادوسپوریوم به ترتیب با فراوانی نسبی 24.5%، 22.4% و 16.3% شایعترین اورگانیسم های جدا شده در این تحقیق بودند.این مطالعه نشان داد شیوع آلودگی در اتاق های عمل بیمارستان های آموزشی درمانی نسبتا بالا می باشد و توجه خاص باید در این زمینه منظور داشت.
     
نوع مطالعه: پژوهشي(توصیفی- تحلیلی) | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.